تاثير ورزش مقاومتي و استقامتي بر بيوماركرهاي آلزايمر: يك مقاله مروري

بيماري آلزايمر يك اختلال پيش رونده، بي وقفه و تحليل برنده عصبي است كه نواحي وسيعي از قشر مغز و هيپوكامپ را تحت تاثير قرار مي دهد. ناهنجاري ها ابتدا بافت مغز لوب هاي پيشاني و تمپورال را درگير مي كند و سپس به آرامي به ساير نواحي نئوكورتكس مي رسد. به نظر مي رسد بيماران مبتلا به آلزايمر كه در فعاليت هاي ورزشي شركت كرده اند افزايش در جريان خون، حجم هيپوكامپ و بهبود نوروژنز را داشته اند. در اين مطالعه، مروري بر تاثيرات مثبت ورزش بر بيوماركرهاي اين بيماري چالش برانگيز ارائه گرديده است. در اين مطالعه در پايگاه هاي اطلاعاتي PubMed, Google Scholar SID.IR, با كليد واژه هاي ,Alzheimer Resistance Training, Endurance Training, Biomarker  بين سال هاي 2000 تا 2024 جست و جو انجام گرفت. نتايج مطالعات حاكي از آن است كه ورزش مي تواند يك استراتژي غير دارويي براي جلوگيري يا به تعويق انداختن كاهش قدرت شناختي مغز باشد. از جمله تغييرات ايجاد شده به دنبال انجام فعاليت ورزشي، مي توان به افزايش ميزان بيان فاكتورهاي نوروتروفيك در مغز، مهار استرس اكسيداتيو، و آنژيوژنز كه منجر به افزايش خون رساني به بافت هيپوكامپ مي شود، اشاره كرد. همچنين ورزش در تغييرات بيوماركرهاي پلاسمايي مرتبط با آلزايمر و اختلال شناختي مرتبط با بيماري نقش موثري دارد.