دلايل و زمينه هاي شكل‌گيري روابط موازي از نگاه مشاوران خانواده در بين زوجين شهر اهواز: يك مطالعه كيفي

هدف: هدف پژوهش حاضر، شناسايي نگرش مشاوران خانواده نسبت به دلايل و زمينه‌هاي شكل‌گيري روابط موازي در بين زوج‌ها ي شهر اهواز است. روش: اين پژوهش با استفاده از رويكرد كيفي و روش نظريه زمينه‌اي از طريق نمونه‌گيري نظري و هدفمند، ۲۰ نفر از مشاوران مراكز دولتي و خصوصي خانواده با مصاحبه‌هاي عميق صورت گرفت. فرايند نمونه‌گيري نظري تا مرحله اشباع داده‌ها ادامه يافت. داده‌هاي گردآوري شده با استفاده از كدگذاري باز، محوري و گزينشي تحليل شد. يافته‌ها: مدل ظهور يافته شامل سه بعد شرايط، كنش- تعامل‌ها و پيامدهاست. بعد «شرايط» شامل اضمحلال نگرش‌ها و عقايد عمومي، فضاي مجازي تسهيل‌كننده روابط فرا زناشويي، هيجان‌خواهي و عدم مراقبت از بدن، متمايل نبودن زوج‌ها  نسبت به گفت‌وگو با هم، حفظ‌نكردن پرچين‌هاي زندگي شخصي، غوطه‌ورشدن در نقش‌هاي خانوادگي و اجتماعي، تحميل انتخاب و اعتراض پنهان، تجربه عشق مدرن و سرخوردگي زناشويي، نداشتن توان مقابله، فقدان رضايت از زندگي زناشويي، بعد «كنش _ تعامل»، شامل تلاش جهت تسكين باتكيه‌بر ديگري مهم، بعد «پيامدها»، شامل ازبين‌رفتن فرهنگ شرم و حيا، خودفريبي و ديگر فريبي مكارانه، جدال با خود و در جستجوي عشق وسواسي، انزواي اجتماعي و شيوع آسيب‌هاي اجتماعي كه حول مقوله هسته اعتراض پنهان به زندگي بدون عشق شكل‌گرفته‌اند. نتيجه‌گيري: با توجه به اينكه روابط موازي به‌عنوان زنگ خطري براي سلامت و امنيت خانواده و جامعه است. بنابراين متخصصان مي‌توانند با بهره‌گيري از مفاهيم مستخرج در اين پژوهش، بسترهاي شكل گيري روابط موازيرا شناسايي و استراتژي‌ها بررسي و در مشاوره زوج‌درماني مشاوره پيش از ازدواج رهگشا باشد.