اثر تراكم گياه و الگوي كاشت بر رشد و خصوصيات فيزيولوژيك گل لاله رقم ʹSpryngʹ

گل لاله (Tulipa L.) از خانواده سوسن، از گل هاي پيازي و تك‌لپه مي‌باشد كه با بذر و سوخ قابل تكثير است. مدت زمان از كاشت بذر تا توليد گل در اين گياه طولاني است. هدف از پژوهش حاضر، ارزيابي اثر تراكم و الگوي كاشت بر ويژگي‌هاي رشد رويشي و گلدهي در گل لاله رقم ʹSpryngʹ بود. اين پژوهش به‌صورت آزمايش فاكتوريل در قالب طرح بلوك كاملاً تصادفي با 3 تكرار در 27 پلات انجام گرديد. سه الگوي كاشت (مربع، مثلث و مستطيل) به‌عنوان فاكتور اول و سه تراكم كاشت (25، 45 و 65 پياز در هر متر مربع) به‌عنوان فاكتور دوم در نظر گرفته شد. صفات مورفولوژيك و فيزيولوژيك در مرحله رشد رويشي و زايشي اندازه‌گيري شدند. نتايج نشان داد كه بيشترين تعداد شاخه گل بريده (59/90) در گياهان كاشته‌شده در الگوي كاشت مثلثي با تراكم كاشت 65 گياه در هر متر مربع شمارش شد. كمترين زمان تا آغاز گلدهي (69/30 روز) و بالاترين ميزان كلروفيل برگ (13/57 ميكروگرم در ميلي‌ليتر) در گياهان كاشته‌شده در الگوي كاشت مثلثي با تراكم كاشت 45 بوته در هر متر مربع به‌دست آمد. بيشترين ماندگاري گل (12/73 روز) و بالاترين ميزان كاروتنوئيد (1/68 ميكروگرم در ميلي‌ليتر) در گياهان كاشته‌شده در الگوي كاشت مربعي با تراكم كاشت 45 بوته در هر متر مربع حاصل شد. در مجموع، نتايج كلي اين پژوهش نشان داد كه تراكم 45 بوته در متر مربع و الگوي كاشت مثلث يا مربع، براي بهبود خصوصيات كمي و كيفي گل لاله در شرايط آب و هوايي گيلان مناسب است.