تحليل راهبردي تجربۀ صنعت نفت و گاز ايران در يادگيري فناورانه در پروژه هاي تحقيق و توسعۀ مشترك

هدف پژوهش حاضر بررسي تجربۀ يادگيري فناورانه در پروژه هاي تحقيق و توسعۀ مشترك در صنعت نفت و گاز بود تا زمينۀ ارتقاي يادگيري فناوران در اين پروژه ها در صنعت نفت و گاز فراهم شود. به منظور تشريح مسير يادگيري از رويكرد كيفي و روش مطالعۀ چند موردي استفاد شده است. جامعۀ آماري شامل كليۀ پروژه هاي تحقيق و توسعۀ مشترك در پژوهشگاه صنعت نفت بوده كه با استفاد از تحليل محتواي 16 مصاحبۀ انجام شده با خبرگان در 4 پروژه و انجام دو مرحله كدگذاري مسير يادگيري تبيين شد است . نتايج نشان مي دهد در چارچوب ارائه شده يادگيري فناورانۀ اكتشافي و بهر بردارانه در مراحل چرخه،» يادگيري از طريق تعامل»، عمر رخ مي دهد. مهم ترين مكانيزم هاي يادگيري مؤثر، «يادگيري از طريق تعامل»، «حين انجام»، «جستجو» و «آموزش مستقيم» بوده و عوامل ظرفيت جذب، تجانس فرهنگي، پايه علمي مشترك، ساختار مشترك، فاصلۀ جغرافيايي، ارتباطات عمودي ـ افقي، كانال هاي ارتباطي متنوع و اهداف همكاري در اين مسير تأثيرگذار هستند.