تعيين اثربخشي روش حساسيت‌زدايي منظم با حركات چشم و پردازش مجدد بر تنش‌هاي رواني (اضطراب و افسردگي) زنان مطلقه

زمينه و هدف: طلاق سبب بروز انواع آسيب‌ها و ناتواني‌هاي رواني‌عاطفي مانند افسردگي و اضطراب در ابعاد فردي و اجتماعي در زنان مطلقه مي‌شود. هدف پژوهش حاضر، تعيين اثربخشي روش حساسيت‌زدايي منظم با حركات چشم و پردازش مجدد بر تنش‌هاي رواني (اضطراب و افسردگي) زنان مطلقه بود.روش‌بررسي: روش اين پژوهش نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه گواه بود. از بين تمامي زنان مطلقه مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره و خدمات روان‌شناختي منطقهٔ ده شهر تهران در شش ماه دوم سال ۱۳۹۷، تعداد سي نفر داوطلب واجد شرايط به‌روش نمونه‌گيري دردسترس انتخاب شدند. سپس به‌صورت گمارش تصادفي در دو گروه پانزده‌نفري آزمايش و گواه قرار گرفتند. براي گروه آزمايش مداخلهٔ حساسيت‌زدايي با حركت‌هاي چشم و بازپردازش براساس پروتكل شاپيرو طي شش جلسهٔ شصت‌دقيقه‌اي انجام شد؛ اما گروه گواه آموزشي دريافت نكرد. به‌منظور جمع‌آوري داده‌ها در مراحل پيش‌آزمون و پس‌آزمون، از ابعاد افسردگي و اضطراب چك‌ليست نشانه‌هاي اختلالات رواني (دراگتيس، ۱۹۸۳) استفاده شد. تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۲ و آزمون تحليل كوواريانس چندمتغيري در سطح معنا‌داري ۰٫۰۵=α صورت گرفت.يافته‌ها: نتايج نشان داد، پس از حذف اثر نمرات پيش‌آزمون، در پس‌آزمون ميانگين نمرات اضطراب و افسردگي گروه آزمايش درمقايسه با گروه گواه به‌طور معنا‌داري كاهش يافت (۰٫۰۰۱ p).نتيجه‌گيري: براساس يافته‌هاي پژوهش نتيجه گرفته مي‌شود، روش حساسيت‌زدايي منظم با حركات چشم و پردازش مجدد بر كاهش اضطراب و افسردگي زنان مطلقه مؤثر است؛ بنابراين درمان مذكور مي‌تواند به‌عنوان درماني مكمل در حل مشكلات روان‌شناختي زنان مطلقه استفاده شود.