پيش‌بيني اضطراب سخنراني دانشجويان براساس تعادل عاطفي و هوش اجتماعي

زمينه و هدف: از متغيرهاي اثرگذار بر اضطراب سخنراني، تعادل عاطفي و هوش اجتماعي است. هدف اين تحقيق، پيش‌بيني اضطراب سخنراني دانشجويان براساس تعادل عاطفي و هوش اجتماعي آن‌ها بود.روش‌بررسي: روش تحقيق از نوع همبستگي بود. جامعهٔ‌ آماري پژوهش را تمامي دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگيان استان كرمان در سال تحصيلي ۱۴۰۰-۱۳۹۹ به تعداد ۲۲۰۰ نفر تشكيل دادند كه با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي ۳۲۷ دانشجومعلم به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهاي اندازه‌گيري، مقياس تعادل عاطفي ‌(برادبورن، ۱۹۶۹)، مقياس هوش اجتماعي ترومسو (سيلورا و همكاران، ۲۰۰۱) و پرسش‌نامهٔ‌‌ افكار اضطراب سخنراني (چو و همكاران، ۲۰۰۰) بود. تجزيه‌‌و‌تحليل داده‌ها با استفاده از روش ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندمتغيري در نرم‌افزار SSPS نسخهٔ ۲۲ در سطح معناداري ۰٫۰۱ صورت گرفت.يافته‌ها: نتايج نشان داد، تعادل عاطفي (۰٫۰۱ p، ۰٫۴۱۴-=r) و هوش اجتماعي (۰٫۰۱ p، ۰٫۴۴۶-=r) با اضطراب سخنراني رابطهٔ منفي و معنادار داشتند. تعادل عاطفي با مقدار (۰٫۲۴۷-=Beta، ۰٫۰۲۴=p) و هوش اجتماعي با مقدار (۰٫۳۱۹-=Beta، ۰٫۰۰۱ p) توانستند اضطراب سخنراني را پيش‌بيني كنند.نتيجه‌گيري: باتوجه به نتايج به‌دست‌آمده، با استفاده از افزايش تعادل عاطفي و افزايش هوش اجتماعي مي‌توان اضطراب سخنراني را كاهش داد.