پيش‌بيني فرسودگي تحصيلي دانشجويان سال آخر مقطع كارشناسي رشته‌هاي علوم‌‌انساني براساس استرس ادراك‌شده و اميد به زندگي

زمينه و هدف: فرسودگي تحصيلي نقش مؤثري در كاهش بهزيستي رواني دانشجويان دارد و شناخت عوامل مؤثر بر آن مهم به‌نظر مي‌رسد. هدف اين مطالعه پيش‌بيني فرسودگي تحصيلي دانشجويان سال آخر مقطع كارشناسي رشته‌هاي علوم‌انساني براساس استرس ادراك‌شده و اميد به زندگي بود. روش‌بررسي: پژوهش حاضر از نوع همبستگي بود. جامعهٔ آماري پژوهش را دانشجويان سال آخر مقطع كارشناسي رشته‌هاي علوم‌انساني دانشگاه آزاد تهران مركز در سال تحصيلي ۹۹-۱۳۹۸ تشكيل دادند كه از بين آن‌ها ۲۲۰ نفر به‌صورت دردسترس‌ به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامهٔ فرسودگي تحصيلي (برسو و همكاران، ۲۰۰۷)، مقياس اميد به زندگي (اشنايدر و همكاران، ۱۹۹۱) و مقياس استرس ادراك‌شده (كوهن و همكاران، ۱۹۸۳) جمع‌آوري شد. بررسي داده‌ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون خطي چندگانه در سطح خطاي ۰٫۰۵ و در نرم‌افزار SSPS نسخهٔ ۱۹ صورت گرفت.يافته‌ها: نتايج نشان داد، همبستگي مثبت و معناداري بين استرس ادراك‌شده و فرسودگي تحصيلي (۰٫۰۰۱ p، ۰٫۵۵۹=r) و همبستگي منفي و معناداري بين اميد به زندگي و فرسودگي تحصيلي (۰٫۰۰۱ p، ۰٫۴۵۳-=r) وجود داشت. همچنين استرس ادراك‌شده (۰٫۰۰۱ p، ۰٫۴۵=β) و اميد به زندگي (۰٫۰۰۱ p، ۰٫۲۸-=β) توانستند به‌طور مستقيم فرسودگي تحصيلي را پيش‌بيني كنند. ميزان ضريب تعيين تعديل‌شده برابر با ۰٫۳۷ بود كه نشان داد، استرس ادراك‌شده و اميد به زندگي ۳۷درصد از واريانس فرسودگي تحصيلي را پيش‌‌بيني كردند.نتيجه‌گيري: براساس يافته‌هاي پژوهش نتيجه گرفته مي‌شود، با كاهش استرس ادراك‌شده و افزايش سطح اميد به زندگي، فرسودگي تحصيلي در بين دانشجويان كاهش مي‌يابد.