مقايسهٔ اثربخشي درمان مبتني‌بر پذيرش و تعهد و طرح‌واره‌درماني بر بخشش و صميميت زناشويي زوجين شهر تهران

زمينه و هدف: صميميت مي‌تواند شامل صميميت عاطفي، صميميت شناختي و صميميت رفتاري باشد و منجربه استحكام زندگي زناشويي شود. هدف پژوهش حاضر، مقايسهٔ اثربخشي درمان مبتني‌بر پذيرش و تعهد و طرح‌واره‌درماني بر بخشش و صميميت زناشويي زوجين شهر تهران بود. روش‌بررسي: روش پژوهش، نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه گواه بود. جامعهٔ آماري پژوهش را تمامي زوجين منطقهٔ دو شهر تهران تشكيل دادند كه بين ماه‌هاي فروردين تا خرداد سال ۱۳۹۸ به مراكز مشاورهٔ امين‌پژوه، نوراني‌پور، مهر، بينش، راه فردا و عرفان مراجعه كردند. از ميان مراجعه‌كنندگان به اين مراكز، تعداد شصت نفر (سي زوج) انتخاب شدند و به‌صورت تصادفي در سه گروه طرح‌واره‌درماني (بيست نفر)، درمان مبتني‌بر پذيرش و تعهد (بيست نفر) و گواه (بيست نفر) قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از مقياس صميميت زناشويي (واكر و تامپسون، ۱۹۸۳) و پرسش‌نامهٔ بخشش زناشويي (راي و همكاران، ۲۰۰۱) جمع‌آوري شد. تجزيه‌وتحليل داده‌ها با استفاده از روش‌هاي آمار توصيفي مانند ميانگين، انحراف معيار و آمار استنباطي به‌روش تحليل كوواريانس تك‌متغيره، آزمون تعقيبي بونفروني و نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۲ صورت گرفت. سطح معناداري در اين پژوهش، ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد.يافته‌ها: نتايج نشان داد، درمان مبتني‌بر پذيرش و تعهد تأثير بيشتري درمقايسه با طرح‌واره‌درماني بر بخشش زناشويي و صميميت زناشويي دارد (۰٫۰۰۱ p)؛ همچنين بين گروه طرح‌واره‌درماني و گروه گواه در بخشش و صميميت زناشويي تفاوت معنا‌داري مشاهده مي‌شود (۰٫۰۰۱ p).نتيجه‌گيري: براساس يافته‌هاي اين پژوهش مي‌توان نتيجه گرفت، درمان مبتني‌بر پذيرش و تعهد تأثير بيشتري درمقايسه با طرح‌واره‌درماني بر بخشش زناشويي و صميميت زناشويي زوجين دارد.