پيش‌بيني نمرهٔ سردردهاي ميگرني براساس طرح‌واره‌هاي ناسازگار اوليه و سبك‌هاي دلبستگي

زمينه و هدف: سردرد ميگرني به‌عنوان معضلي فراگير باعث مختل‌شدن زندگي فرد بيمار و افزايش هزينه‌هاي درماني مي‌شود. هدف پژوهش حاضر، پيش‌بيني نمرهٔ سردردهاي ميگرني براساس طرح‌واره‌هاي ناسازگار اوليه و سبك‌هاي دلبستگي بود.روش‌بررسي: در اين پژوهش از روش تحقيق توصيفي از نوع همبستگي استفاده شد. جامعهٔ آماري تمامي دانشجويان دانشگاه آزاد واحد اصفهان در سال تحصيلي ۹۹-۱۳۹۸ بودند كه با روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي، نمونه‌اي به حجم ۳۴۳ نفر انتخاب شد. داده‌ها ازطريق پرسش‌نامه‌ٔ سنجش علائم سردرد ميگرن اهواز (نجاريان، ۱۳۷۶)، پرسش‌نامهٔ طرح‌واره‌هاي ناسازگار اوليهٔ يانگ-فرم كوتاه (يانگ و براون، ۱۹۹۸) و مقياس دلبستگي بزرگسالان (هازن و شيور، ۱۹۸۷) جمع‌آوري شد. تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SSPS نسخهٔ ۲۵ و ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون خطي چندگانه به‌روش بك‌وارد صورت گرفت. سطح معنا‌داري آزمون‌ها (۰٫۰۵=α) بود.  يافته‌ها: نتايج نشان داد، بين نمرهٔ سردرد ميگرني با محروميت هيجاني (۰٫۰۰۱=p و ۰٫۴۰۱=r)، نمرهٔ سردرد ميگرني با رهاشدگي (۰٫۰۰۱=p و ۰٫۴۹۴=r)، نمرهٔ سردرد ميگرني با خودقربانگري (۰٫۰۰۱=p و ۰٫۴۹۷=r)، نمرهٔ سردرد ميگرني با آسيب‌پذيري (۰٫۰۰۱=p و ۰٫۳۱۸=r)، نمرهٔ سردرد ميگرني با بازداري هيجاني (۰٫۰۰۱=p و ۰٫۴۰۴=r)، نمرهٔ سردرد ميگرني با استانداردهاي سخت (۰٫۰۰۱p= و ۰٫۲۷۴r=)، نمرهٔ سردرد ميگرني با سبك دلبستگي اجتنابي (۰٫۰۰۱=p و ۰٫۱۹۴=r) و نمرهٔ سردرد ميگرني با سبك دلبستگي دوسوگرا (۰٫۰۰۱=p و ۰٫۳۲۹=r) رابطهٔ مستقيم و معنادار مشاهده شد و بين نمرهٔ سردرد ميگرني با سبك دلبستگي ايمن (۰٫۰۰۱=p و ۰٫۱۱۰-=r) رابطۀ معكوس و معنادار وجود داشت. همچنين يافته‌ها مشخص كرد، محروميت هيجاني (۰٫۰۰۱=p و ۰٫۲۱=β)، خودقربانگري (۰٫۰۰۱=p و ۰٫۲۹=β)، بازداري هيجاني (۰٫۰۰۱=p و ۰٫۱۷=β)، دلبستگي ايمن (۰٫۰۱۵=p و ۰٫۱۲-=β) و دلبستگي دوسوگرا (۰٫۰۰۱=p و ۰٫۲۳=β)، توانايي پيش‌بيني نمرهٔ سردرد ميگرني را داشتند.نتيجه‌گيري: باتوجه به يافته‌هاي پژوهش نتيجه‌گيري مي‌شود، طرح‌واره‌هاي ناسازگار اوليه و سبك‌هاي دلبستگي ازجمله عوامل مؤثر بر نمرهٔ سردرد ميگرني هستند و توانايي پيش‌بيني آن را دارند.