مقايسهٔ اثربخشي زوج‌درماني هيجان‌مدار و زوج‌درماني شناختي-سيستمي گاتمن بر تعادل عاطفهٔ زوج‌هاي متعارض

زمينه و هدف: از ناتواني‌ها و نابهنجاري‌هاي زناشويي كه موجب مشكلات رواني و بي‌تفاوتي و طلاق زوجين مي‌شود، تعارض زناشويي و توانايي‌نداشتن در حل تعارض‌ها است. هدف اين پژوهش تعيين و مقايسهٔ اثربخشي زوج‌درماني هيجان‌مدار و زوج‌درماني شناختي-سيستمي گاتمن بر تعادل عاطفهٔ زوج‌هاي متعارض بود.روش‌بررسي: اين پژوهش از نوع نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با دو گروه آزمايش و يك ‌گروه گواه بود. جامعهٔ آماري اين پژوهش را تمامي زوج‌هاي متعارض (سطوح ۱و۲و۳) مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره و روان‌شناسي خصوصي مناطق دو و پنج شهر تهران در سال ۱۳۹۷ تشكيل دادند. از اين جامعه، ۶۰ نفر به‌صورت دردسترس انتخاب شده و به‌طور تصادفي در سه گروه (۲۰نفري) آزمايشي يك و آزمايشي دو و گواه جايگزين شدند. ابزار پژوهش مقياس تعادل عاطفه (عاطفهٔ مثبت و عاطفهٔ منفي) (واتسون و همكاران، ۱۹۸۸) بود. سپس طرح مداخلهٔ زوج‌درماني هيجان‌مدار جانسون براي گروه آزمايش يك و طرح مداخلهٔ زوج‌درماني شناختي-سيستمي گاتمن براي گروه آزمايش دو انجام پذيرفت؛ اما براي گروه گواه، هيچ‌گونه مداخله‌اي اعمال نشد. داده‌ها با روش تحليل كوواريانس با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۳در سطح معناداري ۵درصد تحليل شد. يافته‌ها: نتايج تحليل كوواريانس نشان داد كه هر دو زوج‌درماني هيجان‌مدار و زوج‌درماني شناختي-سيستمي بر تعادل عاطفه (افزايش عاطفهٔ مثبت و كاهش عاطفهٔ منفي) زوجين متعارض تأثير معنا‌داري داشت (۰٫۰۰۱ p). نتايج آزمون تعقيبي نيز نشان داد كه اثربخشي زوج‌درماني هيجان‌مدار بيشتر از زوج‌درماني شناختي-سيستمي بود (۰٫۰۰۱ p).نتيجه‌گيري: براساس يافته‌ها، زوج‌درماني هيجان‌مدار مبتني‌بر نظريهٔ جانسون داراي تأثير بيشتري درمقايسه با زوج‌درماني گاتمن بر تعادل عاطفهٔ زوجين متعارض است؛ بنابراين مي‌توان به‌منظور افزايش تعادل عاطفه در زوجين متعارض از زوج‌درماني هيجان‌مدار بهره جست.