عنوان مقاله :
اثر سلول‌هاي بنيادي حاوي ژن TSP 1 به همراه لترازول بر ميزان ROS و VEGF در سندرم تخمدان پلي كيستيك القاء شده توسط استراديول والپرات در مدل رت ماده نژاد ويستار
پديد آورندگان :
رحيمي ، معصومه دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران شمال - گروه زيست شناسي , بنانج ، مريم دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران شمال - گروه زيست شناسي , حاجي خاني ، رامين دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران شمال - گروه زيست شناسي , اخوان طاهري ، مريم دانشگاه علوم پزشكي كاشان - دانشكده پزشكي - گروه بافت شناسي و پاتولوژي
كليدواژه :
سندرم تخمدان پلي‌كيستيك , سلول اندومتريال , لترازول , TSP 1
چكيده فارسي :
سندرم تخمدان پلي‌كيستيك (PCOS) يك اختلال ناهمگن پيچيده ي ژنتيكي، اندوكريني و متابوليكي و شايع ترين بيماري اندوكرين و اختلال متابوليكي در سنين باروري و مهم ترين علت نازايي ناشي از عدم تخمك گذاري در زنان محسوب مي‌شود. شـواهدي متعددي مبني بر رابطه مستقيم و نزديك بـين التهاب سيستميك و موضعي و ميزان آنزيوژنز و PCOSوجود دارد. در اين پژوهش، 40 سر رت ماده نژاد ويستار در 5 گروه موش‌هاي گروه كنترل، موش‌هاي داراي سندرم پلي‌كيستيك (با تزريق استراديول والپروات)، موش‌هاي دريافت كننده سلول‌هاي بنيادي TSP 1 و موش‌هاي دريافت كننده ي داروي لترازول و موش‌هاي دريافت كننده ي همزمان سلول‌هاي بنيادي TSP 1 و داروي لترزازول تقسيم بندي شدند. سپس ميزان VEGF به روش Real Time PCR و ROS به روش اليزا سنجش گرديد. رت‌هاي ماده نژاد ويستار مبتلا به سندرم تخمدان پلي‌كيستيك در قياس با گروه كنترل، افزايش ميزان بيان ژن VEGF و سطح ROS بافتي را دارند كه اين ميزان معنادار مي‌باشد. بررسي نتايج حاكي از كاهش معنادار ميزان بيان ژن VEGF و سطح ROS در قياس با گروه موش‌هاي PCOS گرديد. بيشترين كاهش در موش‌هاي دريافت كننده ي لتررازول و به همراه سلول بنيادي حاوي TSP 1 در قياس با دو تيمار ديگر در هر دو فاكتور VEGF و ROS ديده مي‌شود. سطح ROS و VEGF با افزايش توده هاي تخمدان همراه است و از طرفي افزايش توده هاي تخمدان با ايجاد شرايط هيپوكسي، آندروژن ها، انسولين و AMH ممكن است كه باعث افزايش مقادير VEGF گردد.
عنوان نشريه :
زيست شناسي جانوري
عنوان نشريه :
زيست شناسي جانوري
