ارزيابي و سنجش اثرات آينده‌نگاري بر سياست‌گذاري توسعه در كتابخانه‌هاي دانشگاهي (مطالعه موردي: كتابخانه‌هاي دانشگاهي شهر كرمانشاه)

هدف پژوهش: هدف پژوهش حاضر ارزيابي و سنجش اثرات آينده‌نگاري بر سياست‌گذاري توسعه در كتابخانه‌هاي دانشگاهي با استفاده از مدل‌‌يابي معادلات ساختاري (مطالعه موردي: كتابخانه‌هاي دانشگاهي شهر كرمانشاه) است.روش‌شناسي پژوهش: پژوهش از حيث هدف كاربردي و از حيث ماهيت توصيفي از نوع علي است. در اين پژوهش جامعه آماري شامل كتابداران، اساتيد و مديران كتابخانه‌هاي دانشگاهي شهر كرمانشاه است. حجم جامعه 110 نفر و حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان شامل 86 نفر است. روش نمونه‌گيري طبقه‌اي تصادفي است. روش گردآوري داده‌ها ميداني و ابزار اندازه‌گيري پرسشنامه محقق‌ساخته مي‌باشد كه روايي آن مورد تأييد و پايايي آن با استفاده از آلفاي كرونباخ برابر با 0.77 محاسبه شد. روش تجزيه و تحليل داده‌ها آمار توصيفي و رگرسيون خطي و مدل‌‌سازي معادلات ساختاري بود. نرم‌افزارهاي مورد استفاده، (Spss26 ) و اسمارت پي ال اس (Smart Pls 3.3) بود.يافته‌هاي پژوهش: يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه آينده‌نگاري بر ابعاد سياست گذاري توسعه شامل مشاركت به ميزان 58 درصد اثرگذاري، تسهيل پياده‌سازي به ميزان 32 درصد اثرگذاري، اطلاع‌رساني به ميزان 38 درصداثرگذاري، حمايت به ميزان 42 درصد اثرگذاري و پيكربندي مجدد به ميزان 54 درصد اثرگذاري بر سياست‌گذاري توسعه دركتابخانه‌هاي دانشگاهي تاثيرگذار است. همچنين نقش متغير تعديل‌گر سياست نيز با 21 درصد ميان رابطه آينده‌نگاري و سياست‌گذاري توسعه مورد تأييد قرار گرفت.نتايج پژوهش: در نهايت با توجه به يافته‌هاي پژوهش كه تاثيرگذاري آينده‌نگاري بر ابعاد سياست گذاري توسعه كتابخانه‌هاي دانشگاهي است مي‌توان چنين نتيجه گرفت كه آينده‌نگاري نيز با 23 درصد اثرگذاري عاملي مؤثر بر سياست‌گذاري توسعه و ابعاد آن است.