مدل سازي عددي پاسخ ديناميكي و اثر زلزله هاي حوزه دور و نزديك بر ايستگاه مترو واقع در مجاورت گسل (مطالعه موردي: ايستگاه هاي خط 2 مترو تبريز)

گسترش استفاده از فضاهاي زيرزميني در شهرها لزوم توجه به طراحي آن در شرايط اضطراري نظير زلزله، انفجار و غيره را اجتناب‌ناپذير مي‌نمايد. در اين مقاله چهار ايستگاه خط 2 متروي تبريز، ايستگاه فهميده، باغميشه، ميدان عباسي و دانشگاه آزاد كه در مسير توسعه شمالي خط 2 متروي تبريز هستند، انتخاب شده اند. ازجمله عوامل مؤثر در پايداري اين ايستگاه‌ها، وضعيت زمين‌شناسي، ويژگي‌هاي ژئومكانيكي خاك، خصوصيات فيزيكي و مكانيكي مصالح به كار رفته، بارهاي ترافيكي، مقدار جابه جايي‌ها در سازه و در خاك و تعيين مقدار نشست سطح زمين است. با در نظر گرفتن مقدار و ميزان تأثيرگذاري اين عوامل و به‌كارگيري آن‌ها با روش تحليل عددي المان محدود پايداري ايستگاه هاي موردنظر با استفاده از نرم‌افزار ABAQUS در دو حالت (يك حالت براي سازه سه‌طبقه بتني براي ايستگاه فهميده، باغميشه و عباسي و حالت ديگر براي سازه دوطبقه بتني براي دانشگاه آزاد منظور گرديد) بررسي شده است. همچنين تحليل‌ها با در نظر گرفتن چهار شتاب‌نگاشت از چهار زلزله مختلف اتفاق افتاده در گذشته انتخاب شده كه سه مورد ورزقان و كوبه و چي چي نزديك گسل و زلزله ايمپريال دور گسل مي باشد. طبق تحليل هاي انجام شده، اثر شتاب بر روي خاك بيشتر بوده (هم در زلزله دور و هم نزديك) ولي در زيرخاك و سازه شتاب يكساني رخ‌داده است. اثر زلزله دور دو برابر زلزله هاي نزديك گسل در جابه جايي جانبي طول سازه است. با افزايش ارتفاع سازه تنش سازه در زلزله‌هاي دور و نزديك بيشتر مي شود. مقدار نيرو برشي در نقاط مختلف سازه در زلزله دور نسبت به زلزله نزديك بيشتر است و همچنين نشست سازه در زلزله ورزقان در ايستگاه‌هاي مطرح ‌شده بيشتر است.