تحليل محتوا توسعه سياسي در اسناد فرادستي (قانون اساسي و سند بيست‌ساله چشم‌انداز افق 1404)

اين پژوهش به بررسي پيچيدگي‌هاي توسعه سياسي در جمهوري اسلامي ايران با تمركز ويژه بر تلاقي حاكميت قانون اساسي و برنامه‌ريزي استراتژيك مي‌پردازد. اين پژوهش با تأكيد بر لزوم بررسي عميق قانون اساسي و سند چشم‌انداز ۲۰ساله 1404، به بررسي تأثير متقابل بين اصول قانون اساسي ريشه در فقه اسلامي و اهداف تحول‌آفرين ترسيم‌شده در چشم‌انداز بلندمدت مي‌پردازد. اين مطالعه با استفاده از روش تحليل محتواي تلخيصي، جايگاه توسعه سياسي را هم در قانون اساسي و هم در سند افق ۲۰ساله بررسي كرده و پويايي پيچيده شكل‌دهنده مسير سياسي ايران را آشكار مي‌كند. اين يافته‌ها ماهيت دولت‌محور و از بالا به پايين توسعه سياسي را روشن مي‌سازد و چالش همسويي برنامه‌هاي توسعه با آرمان‌هاي دموكراتيك و مشاركت شهروندان را برجسته مي‌كند. اين تحليل نه‌تنها مباحث آكادميك در مورد توسعه سياسي را غني مي‌كند، بلكه بينش‌هاي ارزشمندي را در اختيار سياست‌گذاران قرار مي‌دهد تا در چشم‌انداز متمايز اجتماعي - سياسي جمهوري اسلامي ايران حركت كنند. درنهايت، اين مطالعه بر تأكيد قانون اساسي بر مشاركت شهروندان و اصول دموكراتيك به‌عنوان عناصر اساسي براي تقويت ثبات سياسي و اجتماعي تأكيد دارد.