پيش‌بيني مرگ‌ومير ۳۰ روزه در بيماران نارسايي قلبي با شوك كارديوژنيك با استفاده از تنظيم هايپرپارامتر‌هاي جنگل تصادفي

مقدمه:  نارسايي قلبي يك سندرم كلينيكي است كه به دنبال ناهنجاري ساختاري يا عملكردي قلب ايجاد شده و باعث كاهش خون پمپاژ شده يا افزايش فشار داخل قلبي مي‌شود. نارسايي قلبي با شوك كارديوژنيك يك وضعيت اورژانسي با نرخ مرگ‌ومير بالا است كه نيازمند تشخيص و درمان فوري است. پيش‌بيني دقيق مرگ‌ومير 30 روزه در اين بيماران براي ارائه مراقبت‌هاي به‌موقع و نجات جان بيماران حياتي است. اين مطالعه به بهينه‌سازي الگوريتم جنگل تصادفي با تنظيم هايپرپارامترها براي پيش‌بيني دقيق‌تر مرگ‌ومير 30 روزه بيماران نارسايي قلبي با شوك كارديوژنيك مي‌پردازد.روش كار: اين تحقيق از داده‌هاي 201 بيمار قلبي بالاي 18 سال كه در بيمارستان روحاني بابل در سال 1399 دچار شوك كارديوژنيك شده‌اند، استفاده مي‌كند. 34 ويژگي مانند سن، سابقه جراحي قلب باز، pH، لاكتات، ديابت و غيره مورد بررسي قرار گرفت و مرگ يك‌ماهه آن‌ها از طريق تماس تلفني پيگيري شد.يافته‌ها: نتايج نشان داد با افزايش سن (بيش از 57 سال)، كاهش pH (كمتر از 7.3) و افزايش لاكتات (بيش از 2)، خطر مرگ 30 روزه افزايش مي‌يابد. با تنظيم بهينه هايپرپارامترهاي الگوريتم جنگل تصادفي (1000 ntree= و mtry=  14)، دقت پيش‌بيني از 0.66% به 71.8% ارتقاء يافت.نتيجه‌گيري: اين مطالعه نشان مي‌دهد كه دقت الگوريتم جنگل تصادفي وابسته به هايپرپارامترها است و با بهينه‌كردن اين پارامترها مي‌توان پيش‌بيني دقيق‌تري از مرگ‌ومير بيماران نارسايي قلبي با شوك كارديوژنيك داشت. اين الگوريتم با بهينه‌سازي مناسب، مي‌تواند ابزاري كارآمد براي تشخيص زودهنگام بيماران در معرض خطر و ارائه خدمات درماني به‌موقع باشد.