تعيين سهم نسبي مؤلفه هاي تشكيل‌دهنده رواناب سالانه به كمك مدل رديابي آب و توابع زمان پيمايش: مطالعه موردي حوضه آبريز گدارچاي واقع در جنوب غرب درياچه اروميه

تعيين سهم هر يك از فرايندهاي مؤثر در تشكيل جريان رودخانه، نقش مهمي در تدقيق شبيه‌ سازي اين فرايندها در مدل ‌سازي هيدرولوژيكي حوضه آبريز دارد. اگرچه بيلان آب ديد كلي از تغييرات حجمي مؤلفه‌ هاي تشكيل‌دهنده آن به‌دست مي‌ دهد، منشأيابي شارهاي خروجي از حوضه و تغييرات زماني آنها نيازمند بكارگيري رويكردهاي مبتني بر رديابي آب است. در اين پژوهش با استفاده از توسعه يك مدل فيزيكي و يكپارچه هيدرولوژيكي سه بُعدي با قابليت رديابي آب (ParFlow-CLM-EcoSLIM)، ميزان سهم هر يك از مؤلفه ‌هاي تشكيل دهنده جريان مانند آب حاصل از باران، آب حاصل از برف و آب زيرزميني در تشكيل جريان رودخانه و تبخير-تعرق بررسي شده است. همچنين، توزيع زمان پيمايش جريان‌هاي خروجي شبيه ‌سازي و مطالعه شده است. به منظور تبيين مدل ‌هاي توسعه داده شده، حوضه آبريز گدارچاي واقع در جنوب غرب درياچه اروميه به عنوان منطقه مطالعه انتخاب شد. نتايج نشان داد كه ذوب برف، منشأ اصلي دبي رودخانه و تبخير-تعرق در منطقه است، به طوري كه سهم برف، باران و آب زيرزميني در توليد جريان رودخانه در طول سال آبي به طور متوسط به ترتيب برابر با 56، 5 و 39 درصد است. همچنين، در حدود 55 درصد از برف ورودي در طول سال آبي پس از فرايند ذوب و نفوذ در خاك  ذخيره مي‌شود و در سال‌هاي بعد از سيستم خارج مي‌شود؛ در حاليكه تنها 22 درصد از باران جديد در سيستم ذخيره مي‌شود و 78 درصد از آن در همان سال آبي از سيستم خارج مي‌شود.