حفاظت از منابع آب زيرزميني: زنان به مثابه كنشگر (نيم نگاهي به گزارش سازمان ملل متحد)

حفاظت از منابع آب زيرزميني نقش مهمي در توسعه اقتصادي و اجتماعي جوامع دارد. طي چند دهه گذشته به علت بهره‌­برداري بيش از حد از منابع آب زيرزميني، ذخائر اين گنج پنهان با بحران مواجه شده است. به همين علت نگرش جامع تري نياز است تا از مشاركت همه ذي‌نفعان در مديريت منابع آب استفاده شود. در اين ميان زنان نيز به واسطه حضور پررنگ شان در توليد و كشاورزي نقش بسزايي در حفاظت از منابع آب زيرزميني ايفا مي ‌كنند و لازم است از ظرفيت آنان استفاده شود. اين تحقيق به هدف بررسي نقش زنان به مثابه كنشگر در اسناد بالادستي ايران و به روش تحليل محتواي كيفي با رويكرد تحليل گفتمان انتقادي انجام شده است. با تحليل محتواي كيفي گزارش سازمان ملل در خصوص نقش زنان در حفاظت از منابع آب زيرزميني، اسناد بالادستي تحليل شد و راهبردهاي ايران در خصوص مديريت منابع آب زيرزميني و نقش زنان مورد مطالعه قرار گرفت. نوآوري پژوهش پيش رو در اين است كه براي اولين بار به نقش زنان در مديريت منابع آب زيرزميني در سياست‌گذاري كشور پرداخته مي­‌شود. يافته­‌هاي پژوهش نشان مي‌­دهد با وجود تأكيد سياست‌گذاران بر مشاركت مردم، اشاره خاصي به كنشگري گروداران مختلف در مديريت بحران آب نشده است و داده­‌هايي كه دلالت بر اهميت كنشگري زنان دارند به شدت اندك هستند و تدوين سياست‌­هاي دقيق را با دشواري مواجه مي‌­كنند.