بررسي كيفيت آب زيرزميني دشت بستان‌آباد از نظر شرب با استفاده از روش‌هاي تصميم‌گيري چندمعياره

آب شرب منطقه بستان‌آباد غالباً از منابع آب‌زيرزميني دشت بستان‌آباد تأمين مي‌شود. هدف اين پژوهش انتخاب معقول‌ترين و مناسب‌ترين روش براي بررسي كيفيت اين منابع است. بدين منظور رتبه و وزن شاخص كيفي آب با استفاده از روش‌هاي تصميم‌گيري چند معياره محاسبه شد. كيفيت منابع آب‌ زيرزميني با تركيب روش‌هاي وزن‌دهي آنتروپي و AHP با روش‌هاي رتبــــه‌دهي TOPSIS و WQI بررســـي شـــــد. در ايـــــــن مطــالــــعــــه پارامــــتـــــرهــــــاي pH، TDS، Na، SO4، Cl، NO3 و F در روش‌هـــــاي تركــــيــــبـــي Entropy-WQI ،AHP-WQI ،Entropy-TOPSIS و AHP-TOPSIS  به كار برده شد. ضريب تعيين (R2) بين رده ميانگين نمونه‌ها و رده‌هاي حاصل از هر يك از روش‌ها نشان داد كه روش AHP-TOPSIS توانايي بالايي در رده‌بندي و دسته‌بندي نمونه‌هاي آب دارد. نمونه‌ها با توجه به وزن‌دهي و رتبه‌دهي متفاوت هر روش در بازه‌هاي متفاوتي جاي دارند به طوري كه نمونه‌ها در روش Entropy-WQI در 2 دسته خوب و متوسط، در روش AHP-WQI در 3 دسته بسيار خوب، خوب و متوسط، در روش Entropy-TOPSIS در 5 دسته بسيار خوب، خوب، متوسط، ضعيف و بسيار ضعيف و در روش  AHP-TOPSIS در 4 دسته بسيار خوب، خوب، متوسط و ضعيف قرار گرفتند. با مقايسه روش‌هاي تركيبي روشن شد كه از نظر وزن‎دهي AHP بهتر از آنتروپي و از نظر رتبه‎‌دهي TOPSIS بهتر از روش كلاسيك WQI بوده است. نتايج نشان داد كه روش TOPSIS سبب تكامل دسته‌بندي كيفيت نمونه‌ها مي‌شود و روش آنتروپي در خصوص مقادير مشابه و نزديك به مقدار حداقل پارامترهايي كه رابطه مستقيم با آنتروپي دارد دچار خطا مي‌شود.