بررسي مقايسه‌اي روش‌هاي رگرسيون خطي و فيلتر كالمن در به‌روزرساني روابط دبي- اشل (مطالعه موردي: ايستگاه هيدرومتري حميديه، حوضه آبريز كرخه)

دسترسي به داده با دقت مناسب از ضروري‌ترين اركان مديريت بهينه منابع آب در حوضه‌هاي آبريز است. در اين راستا، همواره استفاده از روش هاي دقيق‌تر و كاهش خطاي تجهيزات اندازه‌گيري موردتوجه بوده است. در اين ميان، مقادير دبي در مقاطع روباز نظير رودخانه ها از پركاربردترين داده‌هاي آب است. عليرغم پيشرفت‌هاي انجام‌گرفته در اندازه‌گيري دبي، با توجه به محدوديت‌هاي عملياتي استفاده از روابط دبي- اشل كماكان پركاربردترين روش در برآورد دبي در رودخانه‌ها و زهكش‌ها است. اين روابط همواره با خطاها و عدم قطعيت‌هاي مختلف روبرو بوده و اصلاح و ‌به‌روزرساني دوره‌اي آن‌ها ضروري است. در اين تحقيق، روش‌شناسي مبتني بر بررسي روش‌هاي رگرسيون خطي و تكنيك داده‌گواري فيلتر كالمن به ‌منظور به‌روزرساني اين روابط مورد ارزيابي قرارگرفته است. بدين منظور، از دو سري داده‌ فرضي و اندازه‌گيري شده باهدف توسعه روش‌شناسي و اثبات كارايي اين روش در بهبود عملكرد روابط دبي- اشل استفاده‌ شده است. نتايج به‌ دست‌ آمده نشان ‌دهنده كاهش 22 و 94 درصدي آماره هاي ارزيابي RMSE و MAE به ترتيب با به‌كارگيري رگرسيون خطي و فيلتر كالمن براي داده‌هاي فرضي است. به همين ترتيب پس از تائيد كارايي فيلتر، از آن براي داده‌هاي واقعي ايستگاه هيدرومتري حميديه واقع بر روي رودخانه‌ كرخه نيز استفاده شد. نتايج نشان‌دهنده كاهش 31 و 42 درصدي آماره‌هاي RMSE و MAE در صورت استفاده از فيلتر كالمن است. بر اين اساس، مي‌توان بيان كرد كه استفاده از فيلتر كالمن به ‌منظور اصلاح و به‌روزرساني ضرايب رابطه دبي- اشل در افزايش دقت داده‌هاي برآورد شده از اين روابط به‌خصوص در شرايط سيلابي بسيار مؤثر است.