مطالعه تطبيقي انگاره‌هاي دووجهي گناه و توبه در قرآن كريم و انجيل

ارتكاب گناه و توبه پس از آن، ازجمله مسائلي هستند كه در تاريخ انديشه مسيحيت و اسلام بسيار بحث‌برانگيز بوده است با توجه به اينكه سخن گفتن از گناه، به همراه مقوله توبه، آمرزش انسان را در‌ پي‌ خواهد‌ داشت، ازاين‌رو اين تحقيق با استفاده از روش تطبيقي، ضمن بررسي گناه و توبه از ‌حيث لغت و اصطلاح در انجيل و قرآن، سعي نموده تا تشابه و تفاوت مصاديق، عوامل و مجازات گناه و همچنين شرايط و مراحل تحقق توبه و آثار دنيوي و اخروي آن را در اين دو كتاب مقدس ارائه دهد. برداشت‌هاي صورت‌گرفته از انجيل نشان مي‌­دهد كه همه انسان‌ها گناه‌آلود به دنيا مي‌آيند و گناه بعد از غسل تعميد، با توبه بخشيده مي‌شود. اما قرآن بيان مي‌كند انسان‌ها با فطرت پاك متولد مي‌شوند. هر دو كتاب مقدس توبه را عامل رهايي از گناه معرفي كرده‌اند، اما شيوه اين رهايي‌بخشي در دو دين متفاوت است. در مسيحيت بعد از مراسم غسل تعميد، توبه با اعتراف گناهكار در مقابل كشيش انجام مي‌شود، در حالي كه در قرآن، اعتراف به گناه براي غير خدا مجاز نيست.