آيۀ «سُكاري» و نقش محوري آن در تقابل دو نظريۀ حرمت دفعي و تدريجي شراب

چگونگي تحريم شراب از منظر قرآن و نقش محوري آيه «سُكاري» در اين خصوص، منجر به تقابل دو ديدگاه در تحريم تدريجي و دفعي شراب گرديد. يافته‌هاي پژوهش، با مطالعه كتابخانه‌اي و روش تحليلي-توصيفي، بيانگر اين است كه سُكر نوم در معناي سُكاري در نظريه حرمت دفعي شراب، با دلايل قرآني و مؤيدات روايي و عقلي قابل اثبات است. در مقابل، ديدگاه سُكر شراب در آيه كه اساس نظريه تحريم تدريجي نيز است، ناسازگاري آن با آيات قرآن به‌جهت تناقض محتوايي ثابت گرديد. با نقد مستي شراب در معناي سُكاري، همه شأنِ ‌نزول‌ها در نظريه تدريجي در تفاسير عامه، به‌قصد دفاع از شرابخواري برخي و نسبت ناروا به برخي ديگر، با توجيه نادرست عدم تحريم شراب تا نزول آيه، موضوعاً از اين آيه خارج‌اند. ازجمله آثار مترتب بر نظريه تحريم دفعي، اضافه بر توجيه ناپذيري شرابخواري برخي صحابه در مدينه، تفكيك اعلام حكم تحريم شراب در مكّه و تأخير اجراي حد شرابخواري در مدينه است كه اضافه بر ايجاد انگيزه قوي در ترك، نوعي روش مداراي تربيتي اسلام نيز بوده است.