نقد روشي و محتوايي انگاره سياق ركوعات در فرايند فهم قرآن كريم (با تأكيد بر ديدگاه مرحوم لساني فشاركي)

در طول دهه‌هاي گذشته، به دليل حمايت جمهوري اسلامي از آموزش همگاني تفسير و تدبر قرآن كريم و تلاش در توسعه فرهنگ قرآني، بسياري از دغدغه‌مندان عرصه تفسير، كوشش‌ها و روش‌هايي را براي فهم و بهره‌مندي مردم از هدايت‌گري قرآن كريم ارائه كردند. يكي از گسترده‌ترين اين فعاليت‌ها، تدبر و يا تحقيق موضوعي است كه توسط مرحوم لساني فشاركي ارائه شده و علاقمندان بسياري به اين حوزه روي آورده‌اند. اما روشي كه اين قرآن‌پژوه براي تعيين سياق ارائه كرده، روشي نقلي و غير معتبر است كه نمي‌تواند مبناي تعيين سياق قرار گيرد. وي مبناي تعيين سياق را ركوعاتي قرار داده كه در سده نخست هجري، براي نماز تراويح استفاده مي‌شده است. اين پژوهش با استفاده از دو محور نقد روشي و محتوايي، مبناي سياق ركوعات را به‌عنوان يك خطاي آشكار در فرايند فهم؛ چه از نظر روش و چه به‌صورت عيني و از جهت محتوا، در فهم سوره فرقان معرفي كرده و استفاده از وحدت موضوعي را راهكاري براي تعيين سياق ارائه مي‌كند كه مي‌تواند منجر به پويايي تفسير گردد.