مقايسه رژيم مالي قراردادهاي جديد نفتي موسوم به آ.پي.سي با قراردادهاي بيع متقابل از منظر هزينه ها

يكي از عناصر كليدي قراردادها، هزينه هاي مرتبط است. در اين مقاله براي نخستين بار انواع هزينه ها در قراردادهاي بيع متقابل و قراردادهاي جديد نفتي مطالعه شده است.اركان مالي قرارداد بيع متقابل، شامل هزينه سرمايه اي، هزينه غير سرمايه اي، هزينه تامين مالي پروژه، هزينه عملياتي و دستمزد مي شود. مهمترين وﺟوه تمايز قرارداد جديد نفتي نسبت ﺑﻪ قراردادهاي ﺑيع متقابل، ﺑﻠندمدت ﺑودن طول دوره قرارداد و ﺣضور پيمانكار در دوره ﺑهرهﺑرداري است. ساختار مالي اين قراردادها شامل درآمد دولت و نفت هزينه مي شود كه نفت هزينه شامل هزينه سرمايه اي مستقيم، هزينه غيرمستقيم، هزينه پول و هزينه عملياتي و دستمزد است. هزينه هاي سرمايه اي مستقيم در قراردادهاي جديد نفتي بر خلاف قراردادهاي بيع متقابل از ابتدا داراي سقف مشخصي نيست و هر ساله طبق رفتار مخزن و شرايط بازار ( نهاده ها) تعيين مي گردد. در قراردادهاي جديد نفتي هزينه «پول» براي تامين منابع مالي پروژه پيش بيني شده است. كه اين رديف در قراردادهاي بيع متقابل تحت عنوان «هزينه بانكي» است. بر خلاف قراردادهاي بيع متقابل كه به تمام هزينه هاي مستقيم و غير مستقيم انجام شده توسط پيمانكار بهره تعلق مي گرفت. در قراردادهاي جديد نفتي، تنها هزينه هاي غيرمستقيم و تاخير در بازپرداخت هزينه ها در موعد مقرر مشمول بهره مي باشند