مقايسه دو روش استخراج وزيكول‌هاي خارج سلولي از perfringens Clostridium

سابقه و هدف: وزيكول‌هاي خارج سلولي (EVs)، وزيكول‌هايي با اندازه نانو تا ميكرون هستند كه مي‌توانند محموله‌هاي زيستي را حمل كنند. همه انواع سلول‌ها مي‌توانند EVها را ترشح كنند كه مشاركت آنها در مكانيسم‌هاي حياتي مختلف سلول مشاهده شده است. روش‌هاي مختلفي جهت جداسازي EVها وجود دارد كه داراي مزايا و معايبي هستند. هدف از مطالعه حاضر بررسي روش غيراولتراسانتريفيوژ و اولتراسانتريفيوژ در جداسازي EVها بود. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي ازATCC13124  perfringens Clostridium استفاده شد. بعد از كشت، استخراج EVها با دو روش غيراولتراسانتريفيوژ و اولتراسانتريفيوژ انجام شد. براي بررسي خصوصيات شيميايي از تعيين غلظت پروتئيني EV با استفاده از دستگاه NanoDrop استفاده شد و الگوي پروتئيني EV با استفاده از تكنيك SDS-PAGE انجام شد. ميكروسكوپ الكتروني عبوري(TEM) جهت بررسي خصوصيات فيزيكي EVها استفاده شد. يافته ها: نتايج ما نشان داد كه EVs جدا شده با روش اولتراسانتريفيوژ ميزان پروتئين بالاتري در مقايسه با روش غيراولتراسانتريفيوژ ( به ترتيب3.17 و 1.46 ميكروگرم بر ميلي ليتر) داشتند. روش اولتراسانتريفيوژ نسبت به روش غيراولتراسانتريفيوژ،  EVs بيشتر و بزرگتري را جدا كرده بود. همچنين، الگوي هاي پروتئيني EVs با روش SDS-PAGE در هر دو روش مشابه بودند.نتيجه گيري: نتيجه مطالعه حاضر نشان داد كه جداسازي EVهاي حاصل از perfringens Clostridium با روش اولتراسانتريفيوژ مي‌تواند روش بهينه‌تر و مقرون به صرفه‌تري نسبت به روش غيراولتراسانتريفيوژ باشد.