تحليل ساختاري پيشران‌هاي مؤثر بر بازآفريني بافت‌هاي فرسوده با رويكرد برنامه‌ريزي محله‌محور مورد كاوي: محله شمس‌آباد تبريز

به دنبال رشد شتابان شهرنشيني، توسعه و گسترش شهرها، مراكز شهري و بافت هاي كهن دچار تغييرات كالبدي-فضايي و درنتيجه نارسايي هاي اجتماعي-اقتصادي فراواني شده اند. رويكردهاي زيادي تاكنون به‌منظور رويارويي با اين بافت ها در نظر گرفته‌شده و در سير تكاملي خود از بازسازي شهري تا بازآفريني شهري مطرح‌شده‌اند. در اين راستا، رويكرد بازآفريني محله محور در يك طبقه‌بندي از بازآفريني شهري قرار مي‌گيرد كه اشكال جديد مداخله و مشاركت اجتماعات محلي در بازآفريني شهري را براي عصر جديدي كه روش‌هاي سنتي منجر به شكست شده‌اند مطرح مي‌كند و پتانسيل‌هايي براي ارائه ظرفيت‌هاي باارزش و ارائه دانش محلي و مردمي دارد. . بدين منظور در اين پژوهش سعي گرديده است كه به‌صورت سيستمي و نظام مند پيشران هاي كليدي مؤثر بر بازآفريني بافت فرسوده محله شمس‌آباد تبريز با تأكيد بر رويكرد محله محوري، شناسايي و تحليل شوند. روش تحقيق در مطالعه‌ي حاضر آميخته (كمي-كيفي) با ماهيت تحليلي-اكتشافي مي باشد .در اين پژوهش ابتدا با تكنيك پويش محيطي و دلفي، 44 پيشران اوليه در سه حوزه مختلف استخراج‌شده و سپس با استفاده از روش دلفي مديران، ماتريس اثرات متقاطع مؤلفه‌ها تشكيل گرديده است. در مرحله بعدي از طريق نرم افزار ميك مك نسبت به تحليل ماتريس اقدام شده است. با توجه به امتياز بالاي اثر گذاري مستقيم و غير مستقيم عوامل، ده عامل اصلي به عنوان پيشران هاي كليدي مؤثر بر بازآفريني بافت فرسوده محله شمس‌آباد تبريز با تأكيد بر رويكرد محله محوري مورد شناسايي قرار گرفتند. همچنين بر اساس نتايج حاصل از ماتريس اثرگذاري عوام ، متغير هاي بخش اجتماعي با كسب بالاترين امتياز، بيشترين تأثير را در راستاي بازآفريني با رويكرد محله محوري در محدوده موردمطالعه داشته‌اند.