علل و انگيزه هاي اقامت در سراي سالمندان از ديدگاه سالمندان اسكان يافته

سابقه و هدف: با پير شدن جمعيت، افزايش تقاضا براي خدمات مراقبت طولاني مدت مورد انتظار است. از آنجا كه مهم ترين جا به جايي تاثيرگذار بر سالمندان، ورود به سراي سالمندان شناخته شده، درك علل و انگيزه هاي اقامت در سراي سالمندان براي ايجاد برنامه هايي در به تاخيرانداختن يا پيشگيري از ورود به سراي سالمندان اهميت دارد. پرسش پژوهش، علل و انگيزه ي اقامت در سراي سالمندان از ديدگاه سالمندان مقيم چيست؟، مي باشد. مواد و روش ها: در اين مطالعه از روش يديده شناسي (فنومنولوژي) استفاده شده است. نمونه ها از ميان سالمندان مقيم در سراهاي سالمندان خصوصي و دولتي شهر اصفهان انتخاب گرديده اند. نمونه گيري مبتني بر هدف بوده و تا اشباع اطلاعات كه در آخر، شمار شركت كنندگان به 10 نفر رسيد، ادامه يافت. شركت كنندگان اين پژوهش شامل 7 زن و 3 مرد در محدوده ي سني 85-66 ساله بودند. پژوهش گر از مصاحبه و يادداشت برداري در عرصه براي جمع آوري داده ها بهره گرفت. روش كلايزي جهت تجزيه و تحليل اطلاعات به كار رفته و استحكام اين مطالعه بر اساس دو معيار اطمينان پذيري و باورپذيري بوده است. نتايج: به طوركلي دو مفهوم اصلي به دست آمده از داده ها عبارت بودند از؛ 1ـ ورود اختياري 2ـ ورود اجباري.زيرمفهوم هاي ورود اختياري عبارتند از: ورود با موافقت قبلي، ورود به خاطر مشكلات مالي و خانوادگي و ورود اجباري شامل؛ ورود با فريب، ورود در حالت ناهوشيار بودند، كه هر كدام از اين ها داراي زيرمفهوم هايي بودند. نتيجه گيري: بعضي سالمندان، به خاطر گرفتن مراقبت و يا فرار از مشكلات خانوادگي به طور داوطلبانه و بعضي به طور اجباري با تمايل مراقبين خانوادگي در سراي سالمندان اسكان يافته بودند. توانايي خانواده، دوستان، همسايگان و ديگر مراقبين جامعه محور را مي توان در فراهم كردن حمايت تقويت كرد.