تحليل تجربي نيروي تاخوردگي سلول اكسترود جدار نازك تحت بارگذاري شعاعي شبه استاتيكي

در بسياري از سازه هاي مهندسي به ويژه سازه هاي متحرك و به طور كلي در سازه هايي كه تحت تاثير بار ديناميكي با استاتيكي قرار دارند، براي جلوگيري يا كاهش خسارتها از سيستمهاي جاذب انرژي استفاده مي شود. از اين گونه سيستمها در كليه وسايل نقليه جاده اي، واگنهاي قطار، هواپيما و كشتي استفاده مي شود. بارگذاري بر روي جاذبهاي انرژي به دو صورت شعاعي و محوري انجام مي شود. در اين مقاله سعي شده تا تاثير پارامترهاي هندسي مانند ضخامت و ارتفاع سازه و پارامترهاي مكانيكي مانند تنش تسليم سلول سازه و تغيير شرايط مرزي بر مقدار نيروي مچالگي در حالت بارگذاري شعاعي بررسي شود. بر طبق نتايج حاصل، افزايش تعداد رديفهاي سازه سلولي جاذب انرژي، رابطه اي مستقيم با ميزان جذب انرژي به وسيله سازه دارد. علت اصلي اين افزايش، افزايش تعداد ديوارهاي مشترك در سازه است. همچنين با افزايش دو برابري ضخامت سلول، ميزان جذب انرژي 4.7 برابر شده است. همچنين ميزان دقت مدلهاي تحليلي متفاوت، براي استفاده مقايسه و قابل قبولترين مدل معرفي شده است