بررسي عدم قطعيت حجم رسوب مخازن سدها

برآورد حجم رسوب ورودي به مخازن سدها از ضرورت هاي طراحي و مديريت تاسيسات آبي مي باشد. روش هاي تجربي و رياضي مختلفي جهت برآورد حجم رسوب موجود است اما همواره اين روش ها داراي قطعيت نبوده و باعث شكست پروژه يا استفاده از ضرايب اطمينان بالا مي شود، در اين راستا تحليل عدم قطعيت مي تواند راهگشا باشد. دراين تحقيق، جهت برآورد دبي رسوب ورودي به سد، روش هاي USBRمتوسط دسته ها و تعديل ضريب FAOاستفاده شده است. نتايج به دست آمده، در مقايسه با رسوب سنجي مخزن سد اكباتان نشان داد كه تعديل ضريب FAO روي روش متوسط دسته ها در برآورد دبي رسوب نتايج مطلوبتري را به همراه داشته است. در بحث عدم قطعيت، دو روش شبيه سازي مونت كارلو و نقطه اي هار مورد بررسي قرار گرفت. بدين طريق كه در روش مونت كارلو به دليل حجم بالاي محاسبات، از برنامه كامپيوتري نوشته شده توسط نگارنده به زبان FORTRAN براي بررسي سهم هر پارامتر در عدم قطعيت كلي حجم رسوب و محاسبه عدم قطعيت كلي استفاده گرديده است. طبق نتايج به دست آمده دبي رسوب و پس از آن دبي جريان بيشترين تاثير و راندمان تله اندازي كمترين تاثير را در عدم قطعيت حجم رسوب دارا هستند. همچنين روش مونت كارلو عدم قطعيت كلي را برابر با 208/0 و روش هار 179/0 برآورد كرده است.