تحليل عددي تاثير ضرايب انتقال حرارت بر شبيه سازي عملكرد مشعل متخلخل

در اين تحقيق تاثير ضرايب انتقال حرارت بر عملكرد مشعل متخلخل به روش عددي بررسي شده است. مدلهاي مختلفي براي تعيين ضرايب انتقال حرارت در بستر متخلخل پيشنهاد شده كه صحت كاربرد آنها در مشعل متخلخل موضوع اين مقاله است. كد PREMIX كه براي مدلسازي شعله آزاد پيش مخلوط آرام به كار مي رود براي مدلسازي احتراق درون بستر متخلخل تغيير داده شده است. سپس هر يك از انواع انتقال حرارت به تنهايي مطالعه شده است. با افزايش ضريب انتقال حرارت، جابه جايي دماي فاز جامد به سمت فاز گاز ميل مي كند و پروفيل دمايي به سمت يك مقدار حدي همگرا مي شود. مدلهاي عمومي پيشنهاد شده براي ضريب انتقال حرارت حجمي، دقت كمي در تعيين عملكرد مشعل مورد بررسي داشته اند. از اين رو استفاده از مدلهاي تجربي به دست آمده براي هر ماده متخلخل قابل تعميم به ساير مواد نيست. عامل تعيين كننده در اين مدلسازي قطر متوسط حفره هاي فوم متخلخل است. مدلهاي ارائه شده براي ضريب انتقال حرارت هدايت دقت قابل قبولي داشته اند. در اين مدلها مقدار به دست آمده براي ضريب انتقال حرارت هدايت تقريباً مستقل از تغييرات دما است اما قطر متوسط حفره ها عامل مؤثري است. با افزايش ضريب انتقال حرارت هدايت مقادير مشخصه مشعل متخلخل به سمت مقادير تجربي ميل كرده اند. ضرايب انتقال حرارت تشعشعي تاثير كمي بر مشخصه هاي عملكردي مشعل متخلخل نشان مي دهند.