علل كوتاهي قد كودكان در شهر گرگان

زمينه و هدف : اگرچه كوتاهي قد در اكثر موارد ناشي از علل فيزيولوژيك مي باشد، اما ممكن است نشانه اي از يك بيماري مهم و قابل درمان نيز باشد. بنابراين تشخيص آن قبل از بسته شدن اپي فيز استخوان حائز اهميت فراواني است. مطالعه حاضر با هدف تعيين علل كوتاهي قد كودكان در شهر گرگان انجام شد. روش بررسي: اين مطالعه توصيفي روي 100 كودك 14-6 ساله كوتاه قد طي سال 1384 صورت گرفت. مشخصات دموگرافيك كودكان، سابقه بيماري هاي كودك و خانواده، سابقه نارسي و آزمايشات خوني، تست تحريك هورمون رشد، معاينه فيزيكي، گرافي مچ دست و اندكس انحراف معيار براي هر كودك ثبت گرديد. داده ها پس از كدبندي با استفاده از نرم افزار آماري SPSS-13 ، آزمون هاي آماري كاي اسكوئر و تي تجزيه و تحليل شد. يافته ها : اكثر مبتلايان به كوتاهي قد را دخترها (66درصد) با ميانگين سني 25/2+-84/10 سال تشكيل مي دادند. ميانگين سن استخواني دختران 32/2+-4/8 سال بود. ميانگين سن تقويمي و سن استخواني پسران به ترتيب 32/2+-79/10 و 19/2+-89/7 سال تعيين شد. شايع ترين علت كوتاهي قد به ترتيب شامل علل سرشتي (57درصد)، كمبود هورمون رشد (30درصد) و علل فاميليان (8درصد) بود. افراد مبتلا به كمبود هورمون رشد به طور معناداري سن استخواني پايين تر و كودكان دچار كوتاهي قد سرشتي ميانگين اندكس انحراف استاندارد (SDS) بالاتري داشتند (05/0P<). نتيجه گيري: اين مطالعه نشان داد كه كمبود هورمون رشد از علل مهم و شايع پاتولوژيك كوتاهي قد در كودكان است، لذا توصيه مي شود، در تمامي اطفال مبتلا به كوتاهي قد پس از رد علت سرشتي و فاميليال، تست تحريكي هورمون رشد به منظور تشخيص سريع تر و درمان به موقع عارضه، قبل از بسته شدن صفحه رشد اپي فيزيال انجام شود.