اثر ماهيت آستانه اي يك صفت قابل دسته بندي بر برآوردهاي وراثت پذيري حاصل از مدل خطي و آستانه اي

در اين تحقيق از روش شبيه سازي تصادفي براي توليد داده هاي صفت تعداد همزادان استفاده شد با اين فرض كه صفت مورد نظر به صورت دسته بندي شده بوده و قابليت صفت داراي اثر پشت صحنه اي نرمال است. تجزيه داده هاي فنوتيپي با استفاده از مدل خطي و نرم افزار DFREML و مدل آستانه اي و نرم افزار MATVEC صورت گرفت. در فرآيند شبيه سازي، از وراثت پذيريهاي پشت صحنه اي حقيقي و نقاط آستانه مختلف استفاده شد. نتايج نشان داد كه با دور شدن نقاط آستانه از ميانگين جمعيت به سمت دو انتهاي توزيع و با افزايش وراثت پذيري واقعي، تفاوت بين وراثت پذيري برآورد شده و حقيقي افزايش مي يابد. همچنين مشخص گرديد كه مدل خطي هميشه وراثت پذيري را كمتر از مقدار واقعي برآورد مي نمايد ولي مدل آستانه اي روند ثابت و پيوسته اي را نشان نمي دهد. اگرچه مدل آستانه اي ممكن است در مقادير بالاتر وراثت پذيري واقعي قابل اعتمادتر باشد ولي در مقادير پايين تر نمي توان به برآوردهاي آن اعتماد نمود.