تاثير محلول پاشي پرولين و اسيد ساليسيليك بر برخي صفات فيزيولوژيك زيتون در شرايط شور

به منظور بررسي اثرات پرولين و اسيد ساليسيليك بر برخي صفات فيزيولوژيك زيتون تحت شرايط شور، آزمايشي در گلخانه تحقيقاتي هايدروپونيك دانشكده كشاورزي دانشگاه تبريز در سال 1386-1385 انجام شد. در اين آزمايش پرولين و اسيد ساليسيليك روي نهال هاي يكساله زيتون (Olea europaea var Zard) تيمار شده با شوري كلريد سديم محلول پاشي شد. آزمايش به صورت فاكتوريل با دو فاكتور شوري كلريد سديم (صفر و (100 mM و مواد شيميايي ضد تنش پرولين (15 mM) و اسيد ساليسيليك (0.25 mM) بود كه در قالب طرح بلوكهاي كامل تصادفي با چهار تكرار اجرا شد. نتايج نشان داد كه مصرف پرولين باعث افزايش وزن تر و خشك نسبت به شاهد در شرايط شور شد. پرولين تاثير افزايشي معني داري بر غلظت پتاسيم نسبت به تيمار اسيد ساليسيليك و شاهد گرديد. استفاده از پرولين در شرايط شور بطور معني داري (P≤0.05) غلظت سديم را در برگها كاهش داد. همچنين، مصرف اسيد ساليسيليك نسبت K/Na را در شرايط شور به طور معني داري افزايش داد. شوري تاثير منفي بر نفوذپذيري غشاي سلول داشت و باعث كاهش شاخص پايداري غشا و افزايش نشت الكتروليت ها از غشاي سلولي شد. شاخص پايداري غشاي با مصرف پرولين افزايش يافت كه منجر به كاهش نشت الكتروليتها از غشاي سلولي شد. تيمار پرولين در شرايط شور مقدار آب نسبي بافت برگي را بطور معني داري (P≤0.05) كاهش داد. نهايتا، اثر متقابل مواد ضد تنش با شوري در مورد شاخص تحمل كل معني دار بود و مواد ضد تنش در شرايط شوري شاخص تحمل كل بالاتري را نسبت به شاهد داشتند. بر اساس نتايج بدست آمده به نظر مي رسد كه تيمار پرولين باعث تعادل عناصر غذايي، جلوگيري از ايجاد سميت يوني و حفظ خاصيت نفوذپذيري غشاي سلول و بهبود رشد و نمو در شرايط شور و غير شور در زيتون مي گردد.