اثر پروپرانولول بر QTc طولاني در نوار قلب بيماران مبتلا به سيروز

زمينه و هدف: يكي از مهم ترين اختلالاتي كه در سيستم قلب و عروق بيماران مبتلا به سيروز مشاهده مي شود، طولاني شدن QT نوار قلب است. هدف اين مطالعه بررسي اثر داروي پروپرانولول بر طول فاصله QT نوار قلب اصلاح شده با تعداد ضربان قلب (QTc) است. روش بررسي: 36 بيمار مبتلا به سيروز، شامل 20 مرد و 16 زن (1.25= زن/ مرد) با متوسط سن 3.8±56 و 40 فرد سالم، شامل 25 مرد و 15 زن (1.6= زن/ مرد) با متوسط سن 2.4±58 قبل و 90 دقيقه بعد از مصرف 40 ميلي گرم پروپرانولول از نظر تاثير دارو بر فاصله QTc نوار قلب، فشارخون و ضربان قلب مورد بررسي قرار گرفتند. يافته ها: فاصله QTc نوار قلب طولاني يعني بيش از 0.440 s1/2 در 27 بيمار (75%) سيروتيك ديده شد، در مقابل فقط در دو نفر (5%) از گروه كنترل كه از نظر سن و جنس همسان بودند، ديده شد (P<0.001). متوسط فاصله QTc نوار قلب در بيماران سيروتيك 0.47±0.024s1/2 بود كه بعد از مصرف پروپرانولول به 0.44±0.008s1/2 رسيد (P<0.001). در بيماراني كه به پروپرانولول پاسخ دادند، يعني كاهش 25% از ضربان اوليه قلب، متوسط فاصله QTc نوار قلب قبل از مصرف معادل 0.482±.005s1/2 و بعد از مصرف، 0.430±0.009s1/2 بود (P<0.05)، در حالي كه در گروه غير پاسخ دهنده، متوسط فاصله QTc نوار قلب قبل و بعد از مصرف، به ترتيب 0.461±0.012s1/2 و 0.453±0.011s1/2بودند (P=NS). نتيجه گيري: مصرف بلوك كننده غيراختصاصي بتا يعني پروپرانولول مي تواند باعث كاهش فاصله QTc نوار قلب در بيماران سروتيك شود، اين اثر با كاهش تعداد ضربان قلب به مقدار 25% از ضربان اوليه در ارتباط است.