ارزيابي مدل WEPP براي برآورد فرسايش بين شياري در شرايط آزمايشگاهي

در دهه هاي اخير به منظور شبيه سازي و تخمين فرسايش آبي، مدل هاي فرآيندي مختلفي ارايه شده است كه ادعا مي شود بر اساس فرآيندهاي موثر در فرسايش خاك استوار هستند. از جمله مهمترين اين مدل ها، مدل WEPP است كه در آن به منظور تخمين ميزان فرسايش (جداشدن ذرات از بستر خاك و انتقال آن ها)، بين فرآيندهاي بين شياري و شياري تفكيك قايل شده و براي هر كدام معادله جداگانه اي ارايه نموده است. در تحقيق حاضر به منظور ارزيابي جزء بين شياري مدل مزبور، سه نوع خاك با خصوصيات متفاوت با استفاده از يك فلوم زهكش دار به ابعاد 0.1´1´1 متر در شيب هاي مختلف تحت اثر شبيه سازي باران با شدت هاي مختلف قرار گرفت. عمليات شبيه سازي باران با استفاده از يك دستگاه شبيه ساز باران داراي يك نازل منفرد جارويي با ميانگين قطر قطرات 1.5 ميلي متر انجام شد. تجزيه و تحليل نتايج بدست آمده نشان داد كه روابط پيشنهاد شده توسط مدل WEPP براي برآورد ضريب فرسايش پذيري بين شياري در شرايط خارج از آمريكا قابل كاربرد نبوده و واسنجي مدل امري ضروري است. در نظر نگرفتن اثر عمق آب بر فرسايش بين شياري احتمالا يكي از مهمترين اشكال هاي وارده بر مدل WEPP است. همچنين فعال بودن فرآيندهاي ناشي از رواناب بويژه در شيب ها و شدت هاي بالاي بارندگي و برهمكنش احتمالي بين اين فرآيندها با فرآيندهاي ناشي از بارندگي باعث اريبي مدل شده است. به اين معني كه مدل حتي با انجام واسنجي تمايل به بيش برآورد مقادير كوچك و كم برآورد مقادير بزرگ فرسايش خاك دارد.