بررسي اثر سولفور موستارد بر فرآيند اسپرماتوژنزيس در موش صحرايي نر بالغ

هدف: بررسي اثر سولفور موستارد بر فرآيند اسپرماتوژنزيس در موش صحرايي نر بالغ مواد و روشها: براي انجام تحقيق حاضر 30 سر موش صحرايي نر بالغ آلبينو از نژاد اسپراگو - داولي با وزن بين 300-200 گرم انتخاب شده و به صورت تصادفي به چهار گروه كنترل، شم، آزمايش 1 و آزمايش 2 تقسيم شدند. در اين ميان گروههاي آزمايش 1 و 2، عامل شيميايي سولفور موستارد حل شده در بافر تيرود را به ترتيب با دوز 5mg/Kg و 10mg/Kg، و گروه شم تنها بافر تيرود را به صورت تزريقي و به فرم داخل صفاقي دريافت كردند. گروه كنترل هيچ ماده اي را دريافت نكرد. 10 روز پس از تزريق، موشها در حالت بيهوشي تشريح شدند. به منظور بررسي ميزان هورمونهاي جنسي تستوسترون و استراديول، 4 سي سي خون از قلب موشها جمع آوري شد. همچنين براي بررسي تعداد سلولهاي اسپرم، 1 سانتيمتر از انتهاي مجراي دفران چپ جداشده و پس از اسپرم گيري تعداد آنها شمارش شد. علاوه بر اينها با استفاده از روش Johnsen Score، جمعيت سلولي موجود در لوله هاي اسپرم ساز بيضه چپ موشهاي مورد آزمايش، بررسي شد. يافته ها: نتايج به دست آمده نشان دهنده آن است كه آلودگي با سولفور موستارد مي تواند باعث آثار وابسته به دوز شامل كاهش سطح هورمون تستوسترون، افزايش استراديول، كاهش سلولهاي اسپرم، كاهش جمعيت سلولي موجود در لوله هاي اسپرم ساز بيضه بر اساس روش (Johnsen score) و وزن بيضه شود. نتيجه گيري: با توجه به نتايج بيان شده مي توان بيان كرد كه عامل شيميايي سولفور موستارد مي تواند باعث نقصان در فرآيند اسپرماتوژنزيس شود.