سوخت زيستي و روش هاي توليد آن

منابع انرژي نقش بسيار مهمي در دنياي آينده بازي خواهند نمود. افزايش غلظت گازهاي گلخانه اي و عوارض ناشي از آن و بويژه گرم شدن تدريجي زمين باعث توجه جهاني در اصلاح اين پديده و انتقال سيستم هاي انرژي از سوخت هاي فسيلي به منابع قابل تجديد گرديده است. سوخت هاي زيستي كه شامل بيواتانل، بيومتانل، بيوهيدروژن و بيوديزل مي گردد، مي تواند به عنوان جايگزيني براي سوخت هاي فسيلي به كار گرفته شود. مهمترين سوخت زيستي بيواتانل است كه هم اكنون به صورت بيولوژيك از تركيباتي نظير ملاس و نشاسته توليد مي گردد و كوشش هاي فراواني براي توليد آن از سلولز در حال انجام است. بيومتانل نيز از گاز متان قابل توليد است و سوخت مناسبي براي خودروهاست، ليكن قابليت خورندگي سطوح آلومينيومي توسط متانل استفاده از آن را به عنوان سوخت با چالش روبرو ساخته است. بيوهيدروژن نيز به عنوان پاك ترين سوخت بيولوژيك از اهميت خاصي برخوردار گرديده است و به روش هاي مختلف قابل توليد است. بيوديزل كه از انواع روغن هاي مصرف شده قابل توليد است امروزه به عنوان يك جايگزين بسيار جدي براي سوخت هاي گازوئيلي بشمار مي رود. در يك جمله، سوخت هاي بيولوژيك در صورت استفاده مي تواند فوايد فراواني نظير پايداري و فناناپذيري، كاهش پديده گازهاي گلخانه اي، توسعه منطقه اي، پايداري ساختار اجتماعي و كشاورزي و امنيت تامين مواد اوليه را موجب گردد.