روغن هاي خوراكي مختلف و فلور ميكروبي روده در مدل تجربي كوليت

سابقه و هدف: شواهد فراوان مبني بر اثرات مفيد لاكتوباسيل ها و بيفيدوباكترها در كاهش التهاب از يك سو و شواهد متعددي مبني بر اثرات مفيد اسيدهاي چرب چند غير اشباعي در كاهش التهاب، ما را بر آن داشت تا اثر متقابل روغن هاي مختلف و فلور ميكروبي روده را در يك مدل تجربي كوليت بررسي كنيم. مواد و روش ها: موش هاي 8 هفته اي نژاد (n=9) BALB/C، به مدت 4 هفته تحت رژيم هايي قرار گرفتند كه كالري آنها يكسان بوده و تنها تفاوت آنها در تركيب چربي بود. 20% كالري دريافتي از روغن ماهي، يا روغن كانولا يا روغن گلرنگ و يا رژيم معمول با چربي پيه بود. كوليت به وسيله تجويز اسيد استيك به داخل ركتوم در روز 21 القا شد. شدت التهاب، آسيب هاي ميكروسكوپيك و ماكروسكوپيك، بيان سيتوكين هاي التهابي، فلور ميكروبي سكوم و پروفايل ليپيدي سرم، يك هفته بعد از القاي كوليت بررسي شد. يافته ها: گروه تغذيه شده با رژيم معمول، بيشترين التهاب را نشان دادند. التهاب در گروه روغن گلرنگ، روغن كانولا و روغن ماهي به ترتيب كم شد (P<0.05). در گروه رژيم معمول، تعداد باكتريودسه ها به طور معني داري بيشتر (P<0.05) و تعداد لاكتوباسيل ها به طور معني داري كمتر از گروه هاي ديگر بود (P<0.05). همچنين روغن ماهي توانست ميزان تري گليسيريد پلاسمايي را به طور معني داري كاهش دهد (P<0.05). نتيجه گيري: اسيدهاي چرب غيراشباع مي توانند فلور ميكروبي روده را به سمت افزايش تعداد بيفيدوباكترها تغيير دهند. اين اسيدهاي چرب ممكن است در آينده به عنوان درمان كمكي در كوليت التهابي مورد استفاده قرار گيرند.