تعيين درصد پوشش گياهي مناطق خشك با بكارگيري سنجش از دور و سيستم اطلاعات جغرافيايي ( مطالعه موردي حوزه آبخيز ندوشن )

تحقيق حاضر با هدف تبيين مدل جهت استفاده اطلاعات ماهواره‌اي و فاكتورهاي محيطي در راستاي دسترسي به روشي براي ايجاد نقشه پوشش گياهي در مناطق خشك صورت گرفته است. اين مطالعه در منطقه‌اي به وسعت حدود 60000 هكتار در حوزه آبخيز ندوشن استان يزد انجام گرفت. سايت‌هاي مطالعاتي در 50 نقطه از تيپ‌هاي گياهي عمده منطقه مستقر و درصد پوشش گياهي هر يك در تابستان سال 1381 اندازه‌گيري شد. با تعيين موقعيت سايت‌هاي زميني روي تصوير ماهواره‌اي لندست ETM+ با قدرت تفكيك مكاني 30 متر و مربوط به تيرماه همان سال، شاخص‌هاي مختلف گياهي و خاك از تك باندهاي آن ساخته شد. هم‌چنين نقشه‌هاي پارامترهاي محيطي منطقه تهيه گرديد. سپس از روي تمامي لايه‌هاي اطلاعاتي اعداد مربوط به 50 سايت مطالعاتي استخراج گرديد و از طريق رگرسيون خطي چند متغيره، هم‌بستگي و روابط بين درصد پوشش گياهي با اطلاعات تمامي باندها، شاخص‌ها و فاكتور‌هاي محيطي ديگر مورد آناليز قرار گرفت و از مدل مناسب استخراج شده، ضرايب جهت ساخت نقشه‌ نهايي مشخص و با استفاده از معادله رگرسيون، نقشه درصد پوشش گياهي منطقه ترسيم گرديد و دقت آن تعيين شد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه استفاده هم‌زمان از چندين پارامتر منجر به نتيجه‌گيري بهتر براي تعيين درصد پوشش گياهي مرتع در مناطق خشك مي‌شود.