ساخت جاذب هاي صوتي فركانس هاي پايين و مياني بر پايه بازيافت تركيبي پلي اتيلن ترفتالات و پلي استايرن

زمينه و هدف: آلودگي صوتي عامل اصلي بروز كاهش شنوايي شغلي در صنايع محسوب مي گردد. بنابر گزارش هاي سازمان بهداشت جهاني، در بسياري از نقاط جهان نيروهاي كاري در تماس با تراز صداي بيش از 85-90dBA مي باشند. هدف از اين تحقيق ساخت جاذب هاي صوتي بر پايه بازيافت تركيبي پلي اتيلن ترفتالات و پلي استايرن جهت كنترل آلودگي صوتي به روشي اقتصادي مي باشد. روش بررسي: نمونه هاي جاذب صوتي از پليمرهاي پلي اتيلن ترفتالات و پلي استايرن با درصد وزني مساوي و همچنين از الياف پلي استر و با بكارگيري رزين هاي بر پايه پلي وينيل استات در ضخامت هاي 5 و 10 سانتي متر ساخته شد. سپس توسط سيستم آكوستيك امپدانس تيوب ميزان درصد ضريب جذب صوتي تعيين گرديد و با پشم سنگ مقايسه گرديد. يافته ها: ميزان ميانگين درصد ضريب جذب صوت در نمونه هاي با مش بندي 1 تا 5 ميلي متر و با ضخامت 10 سانتي متر در فركانس هاي 50 الي 630 و 1250 و 1600 هرتز نسبت به نمونه هاي با مش بندي 6 تا 20 ميلي متر بيشتر بود (05/p<۰) مقادير ميانگين نمونه هاي ساخته شده با ميانگين درصد جذب پشم سنگ نيز اختلاف معني داري داشت(005/p=۰). نتيجه گيري: استفاده از جاذب هاي پليمري بر پايه بازيافت به دليل مقرون به صرفه بودن و پيشگيري برخي از بيماري هاي كار مي تواند نقش بسيار مهمي را در اقتصاد ملي ايفا نمايد.