مقايسه و تحليل نقش سود و جريانات وجوه نقد در تبيين بازده بلند مدت

بررسي ارتباط بين بازده سهام و سود حسابداري به منظور مطالعه كارايي بازار سرمايه و همچنين ارزيابي سودمندي اطلاعات مندرج در صورتهاي مالي از اهميت خاصي برخوردار است. سود حسابداري يكي از اقلام مهم صورتهاي مالي است كه از طرف بسياري از افراد ذينفع به عنوان مبنايي براي تصميم گيري و پيش بيني مورد استفاده قرار مي گيرد. در اين پژوهش سعي شده است تا از چند مدل مختلف به منظور بررسي ارتباط بين بازده سهام و سود حسابداري استفاده شود و نتايج حاصل از اين ارتباط با مدل جريانات وجوه نقد كه به مطالعه ارتباط بين بازده سهام و جريانات وجوه نقد مي پردازد مقايسه گردد. بر خلاف ساير مطالعات، سعي شده است كه توان توضيحي هر يك از مدلها در يك دوره بلند مدت مورد ارزيابي قرار گيرد. محقق به دنبال پاسخ به اين پرسش است كه كدام يك از متغيرهاي سود و جريانات وجوه نقد توانايي بيشتري را در تبيين بازده بلند مدت دارا است و كدام مدل جهت مطالعه ارتباط بين متغيرهاي مندرج در صورتهاي مالي اساسي و بازده سهام مناسب تر است؟ نتايج نشان مي دهد كه در تمامي مدل ها، ضريب تعيين با طولاني ترشدن دوره زماني افزايش يافته است؛ اما تفاوت معناداري در ضريب تعيين به دست آمده از مدل هاي مختلف مشاهده نگرديد. سود حسابداري تنها متغيري است كه در تمامي سطوح و مدل ها، همبستگي معني داري با بازده دارد، نتايج حاصل از مطالعه بيانگر اين مطلب است كه بين بازده سهام و وجه نقد ناشي از فعاليتهاي عملياتي در يك دوره بلند مدت ارتباط معنا داري وجود دارد، اما توان توضيحي مدل هاي سود در تبيين بازده بلند مدت نسبت به مدل وجه نقد بيشتر است.