تاثير روزه داري اسلامي بر ميزان گلوكز خون و توجه و تكانشگري در روزه داري

تاثير روزه داري اسلامي بر ميزان گلوكز خون و توجه و تكانشگري در روزه داري

زمينه و هدف: يكي از فرائض دين اسلام روزه داري ماه مبارك رمضان است. از تغييراتي كه طي روزه داري در بدن ايجاد مي شود، كاهش قند خون است. اُفت قندخون باعث كاهش ميزان توجه و تمركز فرد مي شود. اين مطالعه با هدف بررسي تاثير قند خون بر ميزان توجه تكانشگري در طلاب روزه دار حوزه علميه خواهران و برادران شهركرد انجام شد. روش بررسي: در اين مطالعه تحليلي از نوع كوهورت خود شاهدي 110 نفر از طلبه هاي روزه دار سالم (42 زن و 68 مرد) به روش در دسترس و داوطلبانه انتخاب و در پژوهش شركت داده شدند. از داوطلبين در 4 نوبت (دو هفته قبل از ماه مبارك رمضان، هفته دوم، هفته چهارم و يكماه بعد از ماه رمضان، ساعت 11 صبح) تست قند خون و آزمون CPT (Continues performance test) به عمل آمد. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از آزمون هاي آناليز واريانس مشاهدات تكرار شده و ضريب همبستگي اسپيرمن تجزيه و تحليل گرديد. يافته ها: بر اساس نتايج كمترين مقدار قند خون در مرحله سوم مطالعه (هفته چهارم رمضان) بدست آمد (05/0P<). مقدار قند خون زنان و مردان تفاوت معني داري نداشت اما تغييرات قند خون در زنان بيشتر از مردان بود (05/0P<). تغييري در شاخص تعداد تشخيص درست و تعداد تشخيص نادرست طي مطالعه ديده نشد. آزمون همبستگي اسپيرمن رابطه معني داري بين ميزان قند خون و شاخص هاي تست عملكردي در مراحل اول، دوم و سوم نشان نداد. اما در مرحله چهارم، اين آزمون بين قندخون و تعداد پاسخ هاي درست رابطه مستقيم و بين قند خون و تعداد پاسخ هاي نادرست رابطه معكوس نشان داد (05/0P<). نتيجه گيري: بي غذايي ناپيوسته و نسبتاً كوتاه مدت در روزه داري و ماه رمضان توان ذهني افراد را مختل نمي كند. اگر وعده هاي غذايي در حدود 12-8 ساعت باشد، انتظار مي رود كه روزه داري، اختلالي در عملكرد شناختي افراد ايجاد نكند.

Background and aim: One of the religious duties during the holly month of Ramadan is fasting. During the fasting time, blood glucose level is decreased. Hypoglycemia decreases the individual cognition function. The standard continues performance test (CPT) determines cognitive performance of individuals. The aim of this study was to determine the effectiveness of fasting blood glucose level on cognitive performance in the clergymen and clergywomen (religious leaders) during the holly Ramadan month in religious institutes. Methods: In this study, 110 volunteers were selected from clergymen and clergywomen who were in fasting in Ramadan month. From the whole participants 68 persons were clergymen and 42 persons were clergywomen. The selected participants were tested for blood glucose test and CPT test in four stages (Two weeks before Ramadan, second week of Ramadan, fourth week of Ramadan and finally one month after Ramadan). Data were analyzed by analytic and descriptive statistics and SPSS software. Results: Paired t-test revealed that the blood glucose levels in the fourth week of the Ramadan month was significantly less than the ones in the second week of Ramadan. Spearmanʹs rank correlation coefficient test confirmed a significant relation the between results of blood glucose test and CPT test (P<0.05). No significant relationship was obtained between CPT and age or gender. Conclusion: Results revealed that inconsistent and short time starvation in Ramadan month does not impair cognitive performance. Cognitive performance markers have been reported normal in all processes, if treats of food serves are determined about eight through twelve hours.