تجلي توحيد در نفس انساني از منظر ابن عربي و ملاصدرا

تجلي توحيد در نفس انساني از منظر ابن عربي و ملاصدرا

دين اسلام بر توحيد حق تعالي تأكيد مي كند و از آن جا كه متفكران مسلمان غالباً انسان را خليفه خدا مي دانند كه مجلاي صفات الهي و داراي صورت الهي است و از طرفي حقيقت انسان را « نفس ناطقه» مي دانند، بنابر اين نفس انسـاني –گرچه قواي متعدد دارد- همانند حق تعالي داراي وحدت است. البته از اين توحيد نفس تفاسيرمتعددي كه مبتني بر مبناي فكري خاص هر متفكري است ارائه شده است. ابن عربي معتقد است چنان كه حق تعالي واحدي است كه در كثرات تجلي يافته است و كثرت ها نمايشگر وحدت اويند،نفس انساني نيز واحدي است كه در قواي مختلف كه بمنزله اسباب و آلات او هستند تجلي كرده است. ملاصدرا رابطه نفس با قوا و افعالش را مانند مسأله توحيد افعالي مي داند. از نظر وي نفس انساني، تمام قواي حسي، وهمي، خيالي و عقلي است و هر كه عارف به حقيقت وجود و اطوار آن باشد، اين مطلب دقيق را خواهد فهميد

Islam stresses on the unity of God, and as Muslim thinkers mostly view the human being as Godʹs vicegerent who is an object of manifestation for Divine Attributes and who enjoys Divine Image, and in one respect, regard man as a rational soul, therefore human soul (nafs) – although having various faculties – like Almighty God, enjoys unity. Of course, numerous interpretations of this unity of soul have been presented based on particular intellectual foundations of each thinker. Ibn ‘Arabi believes that as the Almighty God is a One that has manifested in multitudes and the multitudes represent His Oneness, human soul is also a one that is manifested in different faculties that represent his means and tools. Mulla Sadra views the relation between soul and faculties and its acts as similar to Unity of Divine Acts. To his opinion, human soul is all sensual, hallucinatory, imaginative, and rational faculties; and that, every one who is cognizant of the reality of being and its modes will grasp this intricate issue.