تحليلي از تعليق در انحلال عقد در فقه اماميه و حقوق فرانسه

تحليلي از تعليق در انحلال عقد در فقه اماميه و حقوق فرانسه

در فقه اماميه علي رغم اجماع ادّعايي در خصوص بطلان تعليق در انعقاد عقد مي توان به نهادهاي معلّقي دست يافت كه بسيار شبيه به«تعليق در انحلال تعهّد» در حقوق فرانسه مي باشد. از سويي منبع قانون مدني ايران در قسمت تعهّدات ،فقه اماميه و قانون مدني فرانسه بوده ولي جاي اين نهاد حقوقي خالي است. در اين صورت اين ترديد به ميان مي آيد كه آيا تعليق در انحلال تعهّد، مشمول اجماع مزبور مي باشد و با حقوق ايران سازگاري نداشته كه صراحتاً پذيرفته نشده است يا اين كه براي تكميل قانون باتوجه به برخي از تأسيسات فقهي مي‌توان چنين نهاد حقوقي را خارج از اجماع دانسته و در حقوق ايران نيز پذيرفت؟ در اين مقاله با استفاده از مطالعة تطبيقي، تعليق در انحلال عقد و آثار آن مطرح شده است

Despite the claimed consensus concerning the cancellation of suspension in signing a contract, certain suspended institutions (established laws) can be found in Imami jurisprudence, which are very similar to "suspension in cancellation of commitment" in French law. In one respect, the source of Iranian civil law in commitments section has been Imami jurisprudence and French civil law, but this legal institution is missing here. Thereby, the question arises as to whether suspension in cancellation of commitment is included in the above-mentioned consensus and is not compatible to the Iranian law, hence not being explicitly accepted; or, for complementing the law, such legal institutions can be considered as out of consensus with regard to some jurisprudential establishments and accepted in Iranian law, too. Using the comparative study, this article is addressing suspension in cancellation of contract and its effects.