بازخواني نظريه اشتراط تعدد اقرار در اثبات زنا

بازخواني نظريه اشتراط تعدد اقرار در اثبات زنا

زنا، تنها به واسطه تعدد و تكرر اقرار (چهاردفعه) اثبات مي‌شود و اقرار به كمتر از آن موجب ثبوت حد نيست. اين نظريه‌اي است كه مشهور فقهاي اماميه بدان قائلند. در اين‌ميان، ابن ابي عقيل عماني در برابر جريان مشهور قرار گرفته و معتقد است اين‌گونه جرائم به وسيله يك اقرار نيز قابل اثبات است. نويسنده با بازخواني اين مسئله و با تحليل و ارزيابي مدارك و مستندات هر دو قول، نظريه سومي را اختيار نموده است. نويسنده اجمالاً معتقد است يك اقرار اگر واجد تمام شرايط نفوذ باشد، براي اثبات زنا كافي است. تنها در زناي موجب رجم به دليل وجود روايات در اين زمينه، اثبات آن محتاج چهار اقرار مستقل است. اصل و صدر اين نظريه علاوه بر دارا بودن دليل خاص، با عمومات و اطلاقات ادلّه نظير عموم«اقرار العقلاء علي انفسهم جايز» سازگار است و فقره پاياني آن با «اصل احتياط در دماء» همخواني بيشتري دارد.

Adultery is proved only through numerous and frequent confessions (four times) and confession to less than that would not invoke legal punishment (?add). This view is widely accepted by the Imami jurists. Among them, however, is Ibn ‘Aqil ‘Ammani who stands against the widely accepted view and believes that such crimes are provable by means of a single confession. By reappraising this issue and analyzing and evaluating the evidences of both views, the writer takes on a third theory. In brief, the writer believes that a single confession would suffice for proving the adultery provided that it meets all the conditions of effectiveness. Only the adultery leading to stoning (rajm), in terms of the narrations existing in this regard, requires four independent confessions in order to be proved. Besides enjoying a specific reason, the bulk of this theory is consistent with the generalities of the evidences like the overall rule "the confession of the wise on themselves is admissible", and the latter instance corresponds more with the "principle of precaution in bloodshed