ميزان كاربرد مولفه هاي مديريت روابط انساني توسط مديران مدارس دوره راهنمايي شهر اصفهان از ديدگاه معلمان

Investigating the Application of Components in Management of Human Relations by Principals of Middle Schools in Isfahan from Teachers’ Viewpoints

هدف اين پژوهش ميزان كاربرد مؤلفه‌هاي مديريت روابط انساني توسط مديران مدارس دورة راهنمايي شهر اصفهان از ديدگاه معلمان بود. روش پژوهش توصيفي ـ پيمايشي و جامعة آماري شامل كلية معلمان مدارس شهر اصفهان است. حجم نمونة برآورد شده 82 نفر بود كه به روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي چند مرحله‌اي انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گيري، پرسشنامة مهارتهاي روابط انساني ريس و برندت بود كه روايي و پايايي آن به ترتيب 82/0 و 84/0 بوده است و براي تجزيه و تحليل داده‌هاي حاصل از آزمون t يكطرفه و تحليل واريانس چندمتغيره استفاده شد. نتايج نشان داد ميانگين‌هاي به‌دست آمده در خصوص هفت مهارت روابط انساني مديران (مهارت ارتباطات، خودآگاهي، خودپذيري، انگيزش، اعتماد، خودآشكارسازي و مديريت تعارض) بيشتر از سطح متوسط بود و تحليل آماري تفاوت معناداري را در خصوص ميانگين نظرات پاسخگويان در مورد ميزان استفادة مديران از مؤلفه‌هاي روابط انساني تنها در خصوص مؤلفة مديريت تعارض برحسب جنسيت نشان داد.

The aim of this study is to investigate the application of components in the management of human relationship by principals of middle schools in Isfahan from teachers’ viewpoints. The method of the study is of survey-descriptive, and the statistical universe consists of all the teachers of schools in Isfahan. The sample includes individuals selected by multi-phase random clustering. The tool was the a questionnaire for human relationship skills by Reis and Brendet. validity and reliability arrangment Reliability and validity was used to analyze the data from uni-variate t test and multivariate variance. The results showed that the resulting mean scores for the managers’ - human relationship skills (ie. communication skill, self-awareness, self-acceptance, provocation, trust, self-revelation, opposition management) analysis statistics was above the average . Indicating a significant difference only in the component of opposition management based on gender, and the mean of respondents’ views about managers applying the components of human relationship.