بررسي مقدماتي اثر برخي حشره كش‌هاي شيميايي و غيرشيميايي بر كميت و كيفيت محصول چغندرقند

بررسي مقدماتي اثر برخي حشره كش‌هاي شيميايي و غيرشيميايي بر كميت و كيفيت محصول چغندرقند

باقيمانده سموم شيميايي در مواد غذايي براي سلامتي انسان خطرناك بوده و جايگزيني آن‌ها باآفت كش‌هاي غيرشيميايي ضروري به نظر مي‌رسد. به منظور بررسي اثر مصرف حشره‌كش هاي شيميايي و غيرشيميايي بر افزايش يا كاهش عملكرد ريشه و درصد قند، آزمايشي با شش تيمار شامل چهار تركيب غيرشيميايي و يك سم شيميايي به همراه تيمار شاهد (آب‌پاشي) در چهار تكرار و در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي در ايستگاه تحقيقات كشاورزي مياندوآب اجرا شد. تركيبات مورد آزمايش شامل نيم‌آزال‌اف ((NeemAzal-f، دلفين (Delphin)، مخلوط نيم‌آزال‌اف با دلفين، عصاره آبي مغزدانه چريش و سم زولون بودند. عملكرد ريشه و شاخص‌هاي كيفي شامل درصد قند، ‌درصدقند قابل استحصال و ميزان سديم، پتاسيم و نيتروژن پس از برداشت اندازه‌گيري شدند. نتايج نشان دادكه عملكرد ريشه تحت تاثير تركيبات مورد استفاده قرار گرفت به طوري‌كه بيشترين عملكرد ريشه در تيمار نيم‌آزال‌اف با 5/72 تن در هكتار و كمترين عملكرد در تيمار عصاره آبي مغز دانه چريش با 04/66 تن در هكتار به دست ‎آمد و تيمار اخير با تيمار شاهد در يك گروه آماري قرار گرفت. نتايج حاصل از بررسي اثر سموم فوق بر روي كيفيت محصول نشان داد كه اختلاف معني‌داري بين تيمارها از نظر ميزان يون‌هاي پتاسيم، ‌سديم و نيتروژن مضره وجود ندارد با اين وجود مقدار قند موجود در ريشه و قند قابل استحصال تحت تاثير قرار گرفتند. بيشترين قند موجود در ريشه مربوط به تيمار عصاره‌ي آبي مغز دانه‌ي چريش (6/16%) و كمترين آن در تيمار زولون (5/14%) بود. از نظر ميزان قند قابل استحصال، بيشترين عملكرد مربوط به تيمار عصاره‌ي آبي مغز دانه چريش (78/12%) ‌و كمتـرين ميزان آن در تيمار زولون (19/10%) بود كه با شاهد (7/10%) در يك گروه آماري قرار گرفت.

Residual chemical poisons in food stuff are dangerous for human health. Therefore it seems necessary to substitute them with non-chemical pesticide. To study the effect of some chemical and non-chemical insecticide on the increase or decrease of sugar beet yield and sugar percentage, a field experiment was carried out by using a randomized complete block design with 6 treatments and 4 replication in Agricultural research center of Miandoab. The treatments were four non-chemical 1-Neem Azal- F, 2- Delphin, 3-a mixture of 1+2, 4-aqueous neem seed extract and the synthetic phosphorous insecticide, Zolon, with the water sprayed as control. Evaluations were made on the quality of sugar beet (sugar content, white sugar content, nitrogen, sodium and potassium) after harvesting the root yield. The results revealed that root yield was found to be the highest in the Neem Azal- F treatment (72.5 t/ha) and lowest in the aqueous neem seed kernel extract treatment (66.04 t/ha), which was not significantly different from the control (58.44 t/ha). The results obtained from the treatment effects on crop quality indicated that no significant differences existed between the treatments regarding the quantity of potassium, sodium and nitrogen ions. Nevertheless, differences regarding raw sugar and white sugar content were found to be significant, and the treatments were distributed in separate groups. The raw sugar content was highest in the roots of sugar beet plants treated with aqueous neem seed kernel extract (16.6%) and lowest in the roots of plants treated with zolon (14.5%), and white sugar content was highest in the aqueous neem seed kernal extract treatment (12/78%) and lowest in the zolon treatment (10.19%) which was in the same statistical group of control (10.7%).