استفاده از خط كشي راه ها به عنوان يك مانع بصري و غيرفيزيكي با رويكرد كاهش سرعت در بزرگراه‌ها

استفاده از خط كشي راه ها به عنوان يك مانع بصري و غيرفيزيكي با رويكرد كاهش سرعت در بزرگراه‌ها

سرعت، مهم‌ترين عامل در بيشتر تصادفاتِ منجر به مرگ، به شمار مي‌آيد. شيوه‌هاي مختلفي جهت كاهش سرعت خودروها در جاده ها و دست‌يابي به ايمني لازم مورد استفاده قرار مي‌گيرد. براي اين منظور عمدتاً از دو نوع موانع فيزيكي و غيرفيزيكي استفاده مي شود. موانع غيرفيزيكي به‌صورت بازدارنده ? ادراكي عمل مي كنند. موانع اداركي روشي موثر براي كاهش سرعت حركت وسايل موتوري است. اين موانع ادراكي مي‌تواند جهت كاهش سرعت در مكان‌هايي مثل محل ساختمان راه، قوس ها، ميدان ها و حتي عوارضي هاي بزرگراهي مورد استفاده قرار گيرد. لذا لازم است تا روش ها و الگوهاي مختلف كاهش سرعت به‌صورت ادراكي مورد بررسي قرار گيرد تا ايمني مورد انتظار حاصل شود. اين مقاله به معرفي و بررسي روش‌هاي كاهش سرعت ادراكي مي‌پردازد. براي اين منظور از تكنيك خط كشي روسازي به عنوان يك عامل غيرفيزيكي كه مي تواند برروي ادراك راننده تاثير بگذارد استفاده شده است. در اين نوشتار انواع مختلف خط كشي هاي روسازي معرفي و مورد ارزيابي قرار گرفته، همچنين مطالعه موردي در ايران و براي عوارضي هاي كرج و قزوين انجام گرفته است. نتايج اين مطالعات نشان داد كه استفاده از خط كشي به عنوان يك روش غيرفيزيكي از لحاظ هزينه و ايمني مناسب تر از ساير روش ها است.