نقش نظام مديريت منابع انساني در كارآفريني سازماني

نقش نظام مديريت منابع انساني در كارآفريني سازماني

همان‌طور كه بر پويايي و پيچيدگي محيط افزوده مي‌شود، سازمان‌ها هم به‌منظور شناسايي فرصت‌هاي جديد براي عملكرد بهتر، بايستي كارآفرينانه‌تر عمل نمايند. كارآفريني سازماني، دربردارنده‌ي يادگيري است و به‌وسيله‌ي همكاري، خلاقيت و تعهد افراد پرورش مي‌يابد. بنابراين، بايد تحقيقاتي پيمايشي براي تبيين نقش مديريت منابع انساني در توانمندساختن سازمان براي مبادرت به فعاليت‌هاي كارآفرينانه صورت گيرد. مقاله‌ي حاضر كه نتايج يك تحقيق توصيفي-پيمايشي را ارايه مي‌كند، سعي دارد نقش نظام مديريت منابع انساني را در پرورش اقدامات كارآفرينانه‌ي سازماني نشان دهد. بدين‌منظور، وضعيت و تاثير زيرسيستم‌هاي اصلي مديريت منابع انساني، ازجمله ارزيابي عملكرد، پاداش و حقوق و دستمزد بر كارآفريني سازماني بررسي شده‌اند. اين تحقيق در ادارات مركزي سازمان‌هاي دولتي خدماتي ايران كه از محل انجام فعاليت اصلي خود كسب درآمد دارند، انجام شده است. نتايج تحقيق حاضر، تاثيرگذاري معني‌دار سيستم‌هاي ارزيابي عملكرد و حقوق و دستمزد را بر كارآفريني سازماني در سازمان‌هاي مورد مطالعه تاييد نمود؛ اما معني‌داري تاثير سيستم پاداش در سطح اطمينان 95 درصد تاييد نگرديد. براساس يافته‌هاي تحقيق حاضر و هم‌چنين بررسي ادبيات موضوع، پيشنهاداتي براي ارتقاي وضعيت كارآفرينانه نظام مديريت منابع انساني ارايه گرديده است.

As environment becomes more complex and dynamic, organizations must become more entrepreneurial in order to identify new opportunities for superior performance. Organizational entrepreneurship involves learning, driven by collaboration, creativity and individual commitment. Also, it is widely held that HRM practices have important role in organization success. Therefore, there is a pressing need for empirical research that addresses the contributions that HRM makes to an organizationʹs ability to embarking entrepreneurial activities. Present paper provides the results of a descriptive survey and tries to show the roles of the HRM system in promoting organizational entrepreneurial activities. In this regard, the characteristics of the main HRM sub-systems and their effects on organizational entrepreneurship have been investigated. These sub-systems include performance appraisal system, reward system, and pay system. This survey has been done within the headquarters of the Iranian public service organizations which could gain income from their main services. Results show the significant impacts of the performance appraisal and pay systems on organizational entrepreneurship, but the significant impact of reward system on organizational entrepreneurship was rejected. At the end, according to the present research findins as well as literature review, some suggestions have been provided for improving entrepreneurial posture of the HRM systems in studied organizations.