تاثير هيدروكربن‌هاي نفتي بر ميزان بقاي و رنگيزه‌هاي سيانوباكتري‌هاي جدا شده از مناطق آلوده به نفت آبادان

پاكسازي محيط‌هاي آبي و خاكي از پساب‌هاي هيدروكربني ناشي از آلودگي‌هاي نفتي از توجه و اهميت بسياري برخوردار است. يكي از راه‌هاي رفع آلودگي، استفاده از ريزجلبك‌ها و از جمله سيانوباكتري‌ها مي‌باشد. در اين تحقيق اثر يك نوع پسماند كارخانه گل روغني (شامل 70% گازوئيل) بر روي بقاء و رنگيزه‌هاي سه سيانوباكتري (Oscillatoria + Calothrix، Nostoc و Calothrix) به شكل خالص و مخلوط بررسي گرديد. اين سيانوباكتري‌ها از خاك ساحل اروندرود در شهر آبادان جدا گشتند. نتايج حاكي از آن است كه ميزان بيومس در نمونه اول حدود سه برابر نمونه‌هاي ديگر است. روند رشد در اين نمونه افزايشي و در دو نمونه ديگر ابتدا روند كاهشي داشته و سپس بعد از حدود يك هفته به فاز ساكن رسيده است. هر سه نمونه بقاي خود را در تيمارهاي اعمال شده حفظ نموده و تركيب نفتي براي هيچكدام از نمونه‌ها سميت مرگ‌آوري توليد نكرده است. ميزان كلروفيل در نمونه‌ها با ميزان بيومس تطابق داشته و در نمونه اول حدود سه برابر نمونه‌هاي دوم و سوم مي‌باشد. بطوركلي نتايج حاصل از اين آزمايش حاكي از مقاومت اين سه نمونه در مقابل اعمال تيمار تركيب نفتي بوده و پتانسيل اين سيانوباكتري‌ها را براي استفاده از آن‌ها براي تجزيه آلودگي ناشي از تركيبات نفتي را نشان مي‌دهد. ضمن اينكه نتايج براي اولين بار براي ريزجلبك‌هاي بومي ايران گزارش مي‌گردند.