بررسي اشعار طاهره صفارزاده از ديدگاه فكري

با پيگيري مسير شعر نو فارسي از فروغ به اين سو، با طاهره صفارزاده مواجه ميشويم كه اگرچه نخستين اثرش را در آغاز دهه چهل منتشر كرد، اما عمدتا در دهه پنجاه به شكوفايي رسيد . صفارزاده با انتشار مجموعه شعرهايي نظير «طنين در دلتا-1349»، «سد و بازوان-1350»و «سفرپنجم-1356» خلاقيتهاي ويژه اي از خود بروز داد و در كانون توجه قرار گرفت. در اين مقاله تاكيد اصلي را بر روي انديشه قرار داديم، از اينرو كه عنصر غالب در شعر صفارزاده، عنصر انديشه است. شايد توجه به اين عنصر و تاكيد بر آن و توجه به چگونگي قوام يافتن و هضم شدن آن در شعرهاي او، بتواند لزوم توجه به گسترش انديشه در كنار ساير عناصري كه وجودشان در شعر لازمست را ياداور شود. در ادامه ضمن تقسيم بندي انديشه هاي شاعر به دو دسته سياسي و اجتماعي ، هر كدام را بطور جداگانه مورد تحليل و بررسي قرار ميدهيم. پژوهش حاضر به روش كتابخانه اي و به شيوه تحليل محتوي انجام گرفته است. نتيجه بيانگر اينست كه او شاعريست انديشه گرا و انديشه هاي سياسي و اجتماعي در اشعار او نمود زيادي دارد.

With persistence track new poem Persian since Ms. Forugh Farrokhzad at this side to fase at Ms. Tahereh Saffarzadeh which although to publish the first work in beginning forty decade but mainly is evolved in fifty decade. Saffarzadeh to emerge special creativity at publicity collection of poems like Tanin Dar Delta 1349, Saddo Bazovan1350, and Sefre Panjom 1356 and quickly taking into consideration.In this paper to emphasize on agent of notion,because it is dominant agent in poem of Saffarzadeh. Perhaps notice at this agent and emphasize on it and notice at quality to become consolidated and to be assimilated it in her poems , can to emphasize on necessity notice to spread the notion in poem .Then we would divide the notions at two sort political and societal ,and analysis them.